หริปุญไชย - ละโว้ : มิตรหรือศัตรู
ตอนแรกของตำนานทางล้านนา
เริ่มตั้งแต่ ตั้งแต่ พระสุกกทันต์ฤาษี กับ พระวาสุเทพฤาษี
เมื่อสร้างเมืองรูปหอยสังข์เสร็จ
เห็นพ้องกันให้ ไปทูลขอ "พระนางจามเทวี"
จากพระเจ้าลโวราช
ให้ขึ้นไปปกครองเมืองหริภุญไชย จนจบวงศ์
เมื่อเกิดมีโรคอหิวาตกโรค ระบาดครั้งใหญ่
จนต้องทิ้งเมือง
ทำให้เมืองหริภุญไชยถูกทิ้งร้างไประยะหนึ่ง
ตอนที่ ๒ เริ่มต้นหลังจากชาวเมืองหริภุญไชย
ที่ทิ้งเมืองไปและย้อนกลับมาฟื้นฟูเมืองและตั้งราชวงศ์ใหม่
ในสมัยพระเจ้าอาทิจราช
การครองราชย์ของพระเจ้าอาทิจจราช เมืองหริภุญไชย
ระบุในปีศักราช ไว้ด้วย ว่า
“ตโต ปรํ อิมสฺส จ จุลสกฺราชสฺส นวุตฺรจตุสตฺปริมาณกาเล อาทิจฺจราชา หริปุญฺชเย กตาภิเสโก.”
แปลความว่า “ เบื้องหน้าแต่นั้นมาอีกประมาณ
จุลศักราช ๔๐๙ ปี ( พ.ศ.๑๕๙๐ )
พระอาทิจราช ได้อภิเษกในเมืองหริภุญไชย”
เนื้อหาในตำนานส่วนนี้
เป็นเรื่องของการรบของเผ่าพันธุ์ ระหว่างกษัตริย์
จาก นครละโว้ ( ขอมโบราณ)
กับ นครหริปุญไชย (มอญลำพูน)
และเมืองสิริธรรมนคร ( มอญหงสาวดี)
จนสิ้นราชวงศ์พระเจ้าอาทิจจ์
ในสมัย "พญาญี่บา"
กษัตริย์องค์สุดท้ายในนครหริภุญชัย
เมื่อพญามังราย ราชวงศ์ลวจักราช (ลัวะ)
ยกทัพไปตีเมืองลำพูนได้ในปี พ.ศ. ๑๘๒๔ ( จ.ศ.๖๔๓ )
ขอบคุณภาพประกอบ จาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น