ประวัติศาสตร์ไทย โดย ปฏิพัฒน์ พุ่มพงษ์แพทย์ ทวาราวดี ลพบุรี สุโขทัย อยุธยา เป็นที่น่าแปลกใจใน Search Engine นั้น คนมักพิมพ์คำว่า สถานที่เทียว สถานที่ท้องเทียว ทั้งๆที่ต้องการหาคำว่า ที่เที่ยวที่สวยที่สุด เวปนี้มีศัพท์ ที่เรียนภาษาอังกฤษ น้อยเพราะเป็นเวป โบราณคดี
Best Thai History
Amps
วันพุธที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
โบราณสถานบนเส้นทางลำน้ำสำคัญ สามโก้ อ่างทอง
วันจันทร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567
ตามรอยพระบาทยาตราสมเด็จพระมหาเถรเจ้าอุทุมพรจาก สุสานลินซินกอง อมรปุระ ประเทศเมียนมาร์กลับสู่ไทย
บทความสั้น ภาพบรรยากาศ งานส่งมอบพระบรมรูปพระมหาเถระอุทุมพรเจ้า แด่ อบต คำหยาด โพธิ์ทอง อ่างทอง
วันพุธที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2567
วัดชนะสงคราม วัดกลางนา วัดโบราณ สร้างสมัยอยุธยาตอนกลาง
วัดชนะสงคราม "วัดกลางนา"
สร้างสมัยอยุธยาตอนกลาง
ประมาณพุทธศตวรรษที่ ๒๒
วันอังคารที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2567
ประติมากรรมรูปพระสาวก ประมาณสมัยรัชกาลที่ ๕ ๖ ในวัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร
พระสาวก (พระมหากัสสปะ ? ) ถือ ดอกมณฑารพ
ประติมากรรมรูปพระสาวก ห่มจีวรลายดอกเฉียง
วันจันทร์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2567
ธรรมมาสน์ โบราณ เครื่องสังเค็ด งานพระบรมศพรัชกาลที่ ๕ วัดชนะสงคราม พ.ศ.๒๔๕๓
ธรรมมาสน์เครื่องสังเค็ด งานพระบรมศพรัชกาลที่ ๕ พ.ศ.๒๔๕๓
“เครื่องสังเค็ด” หมายความว่า “ของที่ระลึก”
สำหรับงานอวมงคล
วันอาทิตย์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2567
พระพุทธรูป ในมณฑปพระจุฬามณี เจดีย์ทอง วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์
พระพุทธรูป ในมณฑปพระจุฬามณี (เจดีย์ทอง)
วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์
พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช และ สัญญลักษณ์ ประจำตัวของพระองค์
สมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิหนาท
(บุญมา )
ทรงคิดสัญญลักษณ์
เครื่องหมายประจำตัวของพระองค์
ก่อนเสียกรุงศรีอยุธยา หลบพม่าออกมาทางไหน จึงเป็นไทยในวันนี้
ก่อนเสียกรุงศรีอยุธยา
นายสุจินดา(บุญมา)
สะสมเสบียงอาหารได้พอสมควร กับ
ฆ้องกระแต (ฆ้องลูกเล็ก ๑ ในฆ้องวงของปี่พาทย์มอญ)
ที่เป็นสมบัติของตระกูลมาแต่ดั่งเดิม
แอบหนีออกจากกรุงศรีอยุธยา
ตั้งพระทัยจะเสด็จไปพาพี่ชาย (รัชกาลที่ ๑)
ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งยกกระบัตรเมืองราชบุรี
ลงเรือโกลนมากับเพื่อน ๓ คน
หลบพม่าออกมาทางบางไทร สีกุก
พบพม่าตั้งค่ายอยู่ทั้งสองฝั่ง
ขณะนั้น เป็นเวลาค่ำประมาณ ๑ ทุ่มเศษ
พม่าที่ค่ายใหญ่บางไทร ตีฆ้องเรียกเรือ
เวลานั้นที่เรือของท่านตามโคมไฟมาดวงหนึ่ง
ท่านจึงตีฆ้องกระแตรับกับพม่า ๆ ก็สำคัญว่าเป็นเรือตรวจของพม่า ๆ
จึงมิได้ออกตาก้าวสกัดจับเรือ
ปล่อยให้เรือโกลนนั้นล่องตามลำน้ำใหญ่
ลงไปจนถึงสามโคกและเมืองนนทบุรี
ตามระยะทาง
เมื่อพบค่ายพม่าที่ตำบลใด
ก็จะตีฆ้องกระแตรับกับพม่าทุกค่าย
ทำอาการเป็นเรือพม่ากองตรวจมีโคมไฟด้วย
แลเวลาจะพูดก็พูดเบา ๆ ทำเสียงเป็นพม่า
พอให้ว่า ๆ ว่าเป็นพวกเดียวกัน
พอล่องเรือลงมาถึงบางบัวทองในอ้อมเกร็ด ก็สว่าง
ต้องหลบแอบซ้อนนอนอยู่ในที่ลับ ๆ
พอค่ำ ก็ลงเรือโกลนล่องมาจนถึงเมืองธนบุรี