ขอม ลวะปุระ ที่มีหลักฐานทางล้านนา
ภายหลังจากขอมโบราณ
เข้ามามีอำนาจควบคุมเมืองในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาแล้ว
ไม่มีหลักฐานที่เป็นศิลาจารึก ปรากฏให้เห็น
เรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่องว่างของสังคมเมือง “ลวะปุระ” – เมือง “ลพบุรี” ประมาณ ๑๓๒ ปี ( พ.ศ.๑๗๖๑ – ๑๘๙๓ )
มีแต่ตำนาน และ เรื่องราวจากบันทึกเอกสาร ที่ได้มาจากที่อื่น
เรื่องราวของเมือง ลวะปุระ หรือละโว้
ไปปรากฏ ในเอกสารทางล้านนา หลายฉบับ เช่น
พงศาวดารเมืองหริภุญไชย
และ ชินกาลมาลีปกรณ์
โดย การรวบรวมจากเอกสารเก่า
และแต่งขึ้นในสมัย พระเจ้าติโลกราช ( ประมาณ พ.ศ.๒๐๒๐ )
พระเจ้าเชียงใหม่
เมื่อครั้ง ทางล้านนาทำสังคายนาพระไตรปิฎก ครั้งที่ ๘
แต่งเป็นภาษาลี
เรื่อง “จามเทวีวงศ์” ว่าด้วยพงศาวดารเมืองหริภุญไชย
รจนาโดย พระโพธิรังษี
และ "ชินกาลมาลีปกรณ์"
รจนาโดย พระรัตนปัญญาเถระ พระสังฆราชา
ในรัชสมัยของพระเมืองแก้วหรือพระติลกปนัดดาธิราช
แห่งอาณาจักรล้านนา
แต่งขึ้น ในปีชวด พ.ศ.๒๐๕๙
ตรงกับปีที่ ๒๖ ในสมัยสมเด็จพระรามาธิบดี ที่ ๒ แห่งพระนครศรีอยุธยา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น