กลุ่มชาติพันธุ์ไท ฟักตัวอยู่ที่ สุโขทัย
ในช่วงเวลา ที่ "ลวะปุระ" กำลัง แผ่อำนาจขึ้นไป "หริภุญไชย" นั้น
กลับมีหลักฐานการเกิดขึ้น
ของชุมชนเมืองอีกกลุ่มหนึ่ง คือ
กลุ่มเมืองบนที่ราบตอนบนของภาคกลาง เรียกว่า
กลุ่มอาณาจักรสุโขทัย ดังมีหลักฐาน ที่ปรากฎใน
ศิลาจารึกหลักที่ ๒ วัดศรีชุม สุโขทัย ที่กล่าวถึง
“พ่อขุนผาเมือง เจ้าเมืองราด”
รวมกำลังกับ “พ่อขุนบางกลางหาว เจ้าเมืองบางยาง”
รบกับ “ขอมสบาดโขลญลำพง”
(ผู้ดูแลควบคุมจากเมืองพระนคร) ที่เมืองสุโขทัย
พ่อขุนผาเมือง นามเดิมว่า “กมรเตงอัญ ผาเมือง”
เป็นผู้ที่ “ผีฟ้าเจ้าเมืองศรีโสธรปุระ”
พระราชทานนามใหม่ มาให้ว่า “ศรีอินทรบดินทราทิตย์"
พร้อมทั้ง ให้ นางสุขรมหาเทวี กับ ขรรค์ชัยศรี
มาให้นามเกียรติแก่พ่อขุนผาเมือง ด้วย
ดังนั้น เมื่อ พ่อขุนผาเมืองตีได้เมืองสุโขทัย
และ ยกเมืองให้แก่พ่อขุนบางกลางหาว
พ่อขุนบางกลางหาว จึงไม่กล้าเข้าเมือง
เพราะเกรงแก่พระสหาย
พ่อขุนผาเมืองจึงต้องยกไพร่พลออกจากเมือง
ให้พ่อขุนบางกลางหาว เข้าเมืองได้
เมื่อ "พ่อขุนผาเมือง" ออกจากเมืองแล้ว
พ่อขุนบางกลางหาว จึงอภิเษกขึ้นเสวยราชเมืองสุโขทัย
แลพ่อขุนผาเมือง ยกชื่อตน “ศรีอินทรบดินทราทิตย์”
รวมทั้ง มอบ นางสุขรมหาเทวี และ พระขรรค์ชัยศรี
แก่พระสหาย เพื่อนั้น
เสร็จพิธีอภิเษกแล้ว
พ่อขุนศรีอินทรบดิน (ทร์)
แลพ่อขุนผาเมือง
เอาพลตบ (รวม)กัน
แล้วพากันกลับบ้านกลับเมืองดังเก่า
จารึกหลักนี้ แสดงให้เห็นกลุ่มชนเผ่าไท ที่รวมตัวกัน
โดย พ่อขุนผาเมือง ตัวแทนของเมืองพระนคร
ซึ่งมีตำแหน่งเป็น "กรมเตงอัญผาเมือง" เจ้าเมืองราด
กับ "พ่อขุนบางกลางหาว" เจ้าเมืองบางยาง
รวมพลกันไปตีเอาเมืองสุโขทัย
ขับไล่ "ขอมสมาดโขลญลำพง" ออกไปจากพื้นที่
แล้วประกาศตนเป็นอิสระ ไม่ขึ้นกับ
เมือง ศรีโสธรปุระ (เมืองพระนคร) สืบไป
เหตุการณ์ครั้งนี้ น่าจะเกิดก่อน
การคิดประดิษฐ์ "ตัวอักษรไท"
เพื่อให้เป็นเอกลักษณ์ของ รัฐอิสระใหม่
ซึ่งมาปรากฎในสมัย "พ่อขุนรามคำแหงมหาราช"
ลูกพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ คือ พ.ศ.๑๘๒๕
ดังข้อความใจจารึกหลักที่ ๑ ว่า
“เมื่อก่อนลายสืไทนี๋บ่มี ๑๒๐๕ สก ปีมแม พ่ขุนรามคํแหงหาใคร่ใจในใจแล่ใส่ลายสืไทนี๋ ลายสืไทนี๋ จี่งมีเพื่อขุนผู๋น๋นนใส่ไว๋"
ซึ่งตรงกับสมัย พระเจ้าชัยวรมันที่ ๘ ( พ.ศ.๑๗๘๖ - ๑๘๓๘)
แห่งเมืองพระนคร
หลักศิลาจารึกหลักที่ ๒ วัดศรีชุม สุโขทัย
ตัวหนังสือจารึกหลักที่ ๒ วัดศรีชุม สุโขทัย
หลักศิลาจารึก หลักที่ ๑ เนินปราสาท สุโขทัย
จำลองตัวจารึก หลักที่ ๑ ข้อความ ว่า
“เมื่อก่อนลายสืไทนี๋บ่มี ๑๒๐๕ สก ปีมแม พ่ขุนรามคํแหงหาใคร่ใจในใจแล่ใส่ลายสืไทนี๋ ลายสืไทนี๋ จี่งมีเพื่อขุนผู๋น๋นนใส่ไว๋"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น