"ลวะปุระ" : กับแม่น้ำลพบุรี

การตั้งเมือง และพัฒนาการของ "ลวะปุระ" 

ไม่ได้อาศัยเส้นทางแม่น้ำหลักที่สำคัญ คือ “แม่น้ำป่าสัก” 

ซึ่งเป็นเส้นทางสายวัฒนธรรม ที่สำคัญ 

ระหว่างภาคกลางและภาคอีสานตอนใต้ 

และ "แม่น้ำเจ้าพระยา" 

ที่ไหลผ่านจากชุมทางแม่น้ำจากเหนือ

ออกสู่ปากน้ำเขียวบางเจ้าพระยา 

ซึ่งเป็นเส้นทางเศรษฐกิจสายหลัก 

ของเมืองที่อาศัยบนเส้นทางน้ำสายนี้  

แต่กลับมาตั้งบ้านแปงเมือง อยู่บนเส้นทางน้ำรอง 

เป็นสาขา ที่แยกตัวมาจาก แม่น้ำเจ้าพระยา 

ซึ่งอาจเป็นเส้นทางที่เกิดจากการเปลี่ยนทางเดินของน้ำ 

หรือ เคยมีร่องน้ำ แล้วขุดลอก

เพื่อให้น้ำจากแม่น้ำเจ้าพระยา ไหลเข้ามาสู่เมือง "ลวะปุระ" ได้

ภายหลังจากขอมในประเทศไทย 

เข้ามามีอำนาจควบคุมเมืองในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาแล้ว 

ยังไม่พบหลักฐานที่เป็น "ศิลาจารึก" ปรากฏให้เห็น 

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่องว่างของสังคมเมือง

“ลวะปุระ” – เมือง “ลพบุรี”  

ประมาณ ๑๓๒ ปี  ( พ.ศ.๑๗๖๑ – ๑๘๙๓ )  

มีแต่ตำนาน 

และ  เรื่องราวจากบันทึกเอกสาร ที่ได้มาจากที่อื่น