หลวงปู่ทวด วัดพะโคะ ผู้นำศาสนาพุทธทางภาคใต้ ในอดีต พุทธศตวรรษที่ ๒๑

 เที่ยวสงขลาครั้งที่ ๒ (๒๓-๒๖ มิ.ย.๖๕)

แล้วกลับมาเล่าเติม

"หลวงปู่ทวด" วัดพะโคะ ผู้นำศาสนาพุทธทางภาคใต้ ในพุทธศตวรรษที่ ๒๑

ดินแดนบนคาบสมุทรสทิงพระ และรอบทะเลสาบสงขลา 

พวกโจรสลัดมลายูอุยงตะนะ 

(อุยงตะนะคือกลุ่มโจรสลัดมาเลย์ จากเมืองยะโฮร์ 

ที่ตั้งอยู่ปลายแหลมมลายู) 

ได้เข้ามาเผาทำลายบ้านเรือนราษฎร์วัดวาอารามเสียหาย 

กลายเป็นวัดร้างไปเป็นจำนวนมาก 

เมื่อผู้คนสามารถรวมตัวกันได้ จึงพากันตั้งบ้านเมืองขึ้นใหม่ 

และ ทำการบูรณะวัดขึ้นอีก 

ทางฝ่ายพุทธจักรได้สร้าง

ศูนย์กลางการปกครองคณะสงฆ์ขึ้น ๒ แห่ง คือ 

คณะสงฆ์คณะลังกาป่าแก้ว หรือ คณะป่าแก้ว 

มีศูนย์กลางอยู่ที่วัดเขียนบางแก้วและวัดสทัง (ใหญ่) 

ทางฝั่งตะวันตกของทะเลสาบสงขลา 

และคณะสงฆ์คณะลังกาชาติหรือคณะกาชาติ 

มีศูนย์กลางอยู่ที่วัดราชประดิษฐาน (วัดพะโคะ) 

ทางด้านฝั่งตะวันออกของทะเลสาบสงขลา

อนึ่ง  การกัลปนาที่ดินและข้าพระโยมสงฆ์ นั้น 

น่าจะเป็นเครื่องมือสำคัญของการปกครองบ้านเมือง 

ในขณะนั้น ยามที่บ้านเมืองระส่ำระสาย 

อำนาจบารมีของพระมหากษัตริย์จากอยุธยา

ไม่สามารถแผ่ลงไปทั่วแผ่นดินได้ การอาศัยพระพุทธ

ศาสนาเป็นเครื่องค้ำจุนความมั่นคง

ย่อมเป็นไปได้ง่ายกว่า 

ด้วยความใกล้ชิดระหว่างพระศาสนา

กับบรรดาผู้คนในท้องถิ่น 

การสร้างศาสนสถานสำหรับเป็นศูนย์รวมจิตใจ

ให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

จะทำให้เกิดการสร้างความสามัคคีได้

ไม่ยากลำบากนัก 

สมเด็จเจ้าพะโคะ 

จึงกลายเป็นผู้นำทางศาสนา

ที่พุทธศาสนิกชนทั้งหลายให้ความเคารพนับถือ 

กลายเป็นผู้นำท้องถิ่น

ที่มีบทบาทอำนาจเหนือบรรดาขุนนาง อำมาตย์ 

และ "วัดพะโคะ" และ "สมเด็จเจ้าพระโคะ" 

หรือ "หลวงปู่ทวด"

จึงได้กลายเป็นปูชนียบุคคล และ ปราการสำคัญ

ในการต่อต้านอำนาจของศาสนาอิสลาม 

และป้องกันการโจมตีของโจรสลัด

ซึ่งเป็นยุทธศาสตร์สำคัญในการสร้างความมั่นคง

ให้กับราชอาณาจักรสยาม