สงขลา เมืองที่ ๒ ฝั่งแหลมสน

 "สทิง สิงขร สงขลา"

๒๔ - ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕

ตอน : สงขลา เมืองที่ ๒ ฝั่งแหลมสน

หลังจากเมืองสิงขละนคร ฝั่งหัวเขาแดง แตกแล้ว 

สมเด็จพระนารายณ์มหาราช 

กรุงศรีอยุธยามีนโยบายจะยกเมืองสงขลาให้ฝรั่งเศส 

แต่ฝรั่งเศสไม่ยอมรับ 

เพราะเมือง สิงขละนคร 

ในขณะนั้นอยู่ในสภาพเสียหายอย่างหนัก

เพราะถูกทำลายจนหมดสิ้น

ดังนั้น สมเด็จพระนารายณ์มหาราช 

จึงมีพระบรมราชโองการ ...ให้ยุบเมืองสุลต่าน 

มีการกวาดต้อนผู้คนให้อพยพออกจากพื้นที่ไป 

ชาวเมืองสงขลาบางส่วน 

ไปสร้างบ้านเรือน เป็นชุมชนแห่งใหม่ 

อยู่บริเวณฝั่งแหลมสน 

ชุมชนแห่งนี้ก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ 

จนกลายเป็น เมืองสงขลาฝั่งแหลมสน 

 แต่เมืองสงขลานี้ถูกลดบทบาทและความสำคัญลง  

เพราะกรุงศรีอยุธยา 

เกรงว่า เมืองสงขลาจะกลายเป็นแหล่งของพวกโจรสลัด 

จะเข้ามาตั้งตัวเป็นใหญ่ขึ้น 

จึงลดฐานะลงเป็นหัวเมือง

ไปขึ้นกับเมืองพัทลุงอีกครั้งหนึ่ง

เมืองสงขลาใหม่แห่งนี้ 

จึงเป็นเมืองที่ไม่ได้รับการวางแผน

ในการสร้างเมือง มาตั้งแต่ต้น 

ประกอบกับเป็นเมืองที่ถูกสร้างขึ้น

เนื่องจากการย้ายเมืองภายหลังจากสงคราม 

ดังนั้นลักษณะของเมือง

จึงเป็นเมืองที่ถูกสร้างกันอย่างง่าย ๆ 

บนพื้นที่เชิงเขาติดทะเล 

ถัดจากตำแหน่งเมืองสงขลาเดิม

ที่ถูกทำลายลงไป ซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่งของเขาเขียว หรือ หัวเขาแดง 

ขอบคุณ ภาพประกอบบางส่วน จาก Google

ตำแหน่งที่ตั้งเมืองสขลา ครั้งที่ ๑ "สิงขลนคร", (กรอบสีส้ม)

ครั้งที่ ๒ เมืองสงขลาฝั่งแหลมสน (กรอบสีแดง)

และ เมืองสงขลา ฝั่งบ่อยาง ครั้งที่ ๓ (กรอบสีฟ้า)

ภาพจินตนาการ ครั้งที่ ๒ เมืองสงขลาฝั่งแหลมสน

ชุมชนเมืองสงขลาฝั่งแหลมสน ในอดีต

พระพุทธรูปปูนปั้น สมัยอยุธยาตอนปลาย

อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๒๓

ท้าวเวสสุวรรณ เมืองสงขลา ฝั่งแหลมสน

ศิลปสมัยรัตนโกสินทร์