สงครามเสียกรุงศรีอยุธยาแตก
ข้าศึกทำศึกนานปี ตั้งแต่ ปีวอก ฉศก พ.ศ.๒๓๐๗....
ตัดกำลัง ฝ่ายใต้ แล้วรุกคืบเข้าเอาพระนคร
ตั้งแต่เดือนยี่ปลายปี ๒๓๐๗
จุกช่อง ปิดทางปากอ่าวที่ธนบุรี ปิดแม่น้ำน้อยที่บางไทร
ไปจนปากน้ำประสบ โพสามต้น
ยึดโยงไปถึงสีกุก ปิดแม่น้ำลพบุรี ป่าสัก
ลงไปคุมแม่น้ำเจ้าพระยาตอนใต้พระนคร จนถึงแม่น้ำน้อย
ล้อมไว้เช่นนี้ แม้จะมี
ทัพกรุง ทัพชาวบ้าน ออกต่อต้าน ปะทะบ้างก็ตาม
จนถึงเดือนยี่ ปีจอ อัฐศก พ.ศ. ๒๓๐๙
ไส้ศึกภายในเมือง ก็เริ่มเผา เผา และเผา
ย่าน ตลาดการค้าสำคัญ ๆ ริม คลองฉะไกรใหญ่
กลางเมืองพระนครศรีอยุธยา
เมื่อผู้คนภายในอดอยาก การปล้นสะดม ฆ่าฟันกันเองมากขึ้น
จนระส่ำระสาย
เสียงปืนใหญ่กึกก้องอยู่รอบด้านทั้งวันทั้งคืน
ปืนดังครั้ง ไฟก็ไหม้ครั้ง
ล้อมอยู่เช่นนี้ นานถึง ๒ ปี
สุดท้าย ณ.วันอังคาร ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน เมษายน พุทธศักราช ๒๓๑๐
ปีกุญ นพศก ข้าศึกก็เข้ากรุงได้
เผาวัดธรรมิกราช พระราชวัง และ วัดพระศรีสรรเพชญ
ขอบเขตพื้นที่ควบคุมของพม่าข้าศึก ชั้นนอก ตั้งแต่ ปี พ.ศ.๒๓๐๗ - พ.ศ.๒๓๑๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น