อัตชีวประวัติปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์ ) ชีวิตตกภูมิ"คนต้องขื่อคา" พ.ศ.๒๕๑๓ วัดร้าง กลุ่มคลองสระบัว (๒)

ตอน : วัดร้าง กลุ่มคลองสระบัว (๒)

เดินตัดจากทุ่งขวัญลงไปทางทิศใต้

อาณาเขตของ “วัดตะไกร”

กว้างใหญ่มาเป็นแนวยาว

ส่วนหนึ่งของวัดเป็นที่อยู่อาศัยของชาวบ้าน

โคกวัดส่วนใหญ่ยังถูกปกคลุมด้วยป่ารกชัฏ

กำแพงทางด้านทิศใต้ยังคงอยู่

มีกอไผ่ขึ้นปกคลุมบนกำแพงนั้น

ด้านใต้ของกำแพงยังปรากฏวิหาร มีผนังครบทั้งสี่ด้าน

ซุ้มประตูทางเข้าวัดยังสมบูรณ์ดี

แผนผังและเรื่องราวส่วนใหญ่ปรากฏแล้วใน

หนังสือ งานพระราชทานเพลิงศพ อาจารย์ จำรัส เกียรติก้อง

เดินต่อจากวัดตะไกรไปทางทิศตะวันออกของมุมกำแพงด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้

ถึง “วัดกำแพง” ถูกปกคลุมด้วยเนินดิน

ยังปรากฏพระพุทธรูปประธานอยู่บนฐานสูง

ปางมารวิชัย ขัดสมาธิราบ พระกรข้างขวาแตกชำรุดหมด

เหลือแกนเหล็ก พระเศียรท่อนบนแตกหักเหลือครึ่งพระพักตร์ บริเวณวัดเป็นที่เพาะปลูกและเผาหม้อของชาวบ้าน

วัดเขาวัว เป็นวัดร้าง เนินดินปกคลุมหมด

เหนือเนินดินเป็นป่าทึบ หาหลักฐานไม่ได้ชัดเจน

เลยไปทางทิศตะวันออก ริมคลองสระบัว คือ "วัดศรีโพธิ์"

เป็นวัดที่ยังมีพระอยู่จำพรรษา

จึงได้รับการบูรณะซ่อมแซมอยู่เสมอ

รากฐานโบสถ์เดิมถูกสร้างทับ

ที่ผนังโบสถ์มีแผ่นจารึก ว่า สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.๒๒๙๒

ทางด้านทิศใต้มีเจดีย์แปดเหลี่ยม

ยังไม่ได้รับการซ่อมเปลี่ยนแปลงมากนัก

วัดพรหมกัลยาราม

(น่าจะเป็นวัดเจ้าย่าจริง ไม่ใช่ที่เป็นชื่อ วัดเจ้าย่า ปัจจุบันที่อยู่คนละฝั่งคลองสระบัว)

เป็นโคกเนินดิน อยู่ในเขตพื้นที่บ้าน นายนคร

มีซากของกระเบื้องทับซ้อนอยู่มาก

หาหลักฐานที่แน่นอนไม่ค่อยได้ชัดเจนนัก

วัดพระราม(วัดพระงาม) อยู่นอกออกไปทางทุ่งขวัญ

เหนือวัดพรหมกัลยาราม

ยังปรากฏเจดีย์ที่ค่อนข้างสมบูรณ์

บริเวณวัดยังคงปกคลุมด้วยป่าและหญ้ารก

เส้นทางสำรวจ วัดกลุ่มฝั่งตะวันตกคลองสระบัว พ.ศ.๒๕๑๓

แผนที่ กลุ่มย่อย อนุกรรมการฯอยุธยา ทำ (สำรวจล่าสุด ๒๕๕๘)

วัดตะไกร กลุ่มฝั่งตะวันตกคลองสระบัว ภาพ Google

วัดกำแพง กลุ่มฝั่งตะวันตกคลองสระบัว

วัดศรีโพธิ์ กลุ่มฝั่งตะวันตกคลองสระบัว ภาพ Google

วัดพระราม (วัดพระงาม) กลุ่มฝั่งตะวันตกคลองสระบัว ภาพ Google

ข้อความโดยย่อ ของจารึก วัดศรีโพธิ์ ว่า พ.ศ. ๒๒๙๒ ท้าวพรหมกันดาล ทูลขอที่ดินเพิ่มแก่วัด ในปีเดียวกัน กรมขุนสุเรนทราพิทักษ์และกรมขุนอนุรักษ์มนตรีทรงผนวช ณ วัดแห่งนี้ ต่อมาใน พ.ศ. ๒๒๙๖ การสร้างจึงเสร็จสมบูรณ์

๒) บอกรายละเอียดเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย และกล่าวถึงการตั้งชื่อวัดดังกล่าวว่า “วัดพรมกัลยาราม”

๓) ตอนท้ายมีการตั้งความปรารถนาให้ได้พบพระศรีอารย์และเข้าสู่นิพพาน