ก่อนเสียกรุงศรีอยุธยา
นายสุจินดา(บุญมา)
สะสมเสบียงอาหารได้พอสมควร กับ
ฆ้องกระแต (ฆ้องลูกเล็ก ๑ ในฆ้องวงของปี่พาทย์มอญ)
ที่เป็นสมบัติของตระกูลมาแต่ดั่งเดิม
แอบหนีออกจากกรุงศรีอยุธยา
ตั้งพระทัยจะเสด็จไปพาพี่ชาย (รัชกาลที่ ๑)
ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งยกกระบัตรเมืองราชบุรี
ลงเรือโกลนมากับเพื่อน ๓ คน
หลบพม่าออกมาทางบางไทร สีกุก
พบพม่าตั้งค่ายอยู่ทั้งสองฝั่ง
ขณะนั้น เป็นเวลาค่ำประมาณ ๑ ทุ่มเศษ
พม่าที่ค่ายใหญ่บางไทร ตีฆ้องเรียกเรือ
เวลานั้นที่เรือของท่านตามโคมไฟมาดวงหนึ่ง
ท่านจึงตีฆ้องกระแตรับกับพม่า ๆ ก็สำคัญว่าเป็นเรือตรวจของพม่า ๆ
จึงมิได้ออกตาก้าวสกัดจับเรือ
ปล่อยให้เรือโกลนนั้นล่องตามลำน้ำใหญ่
ลงไปจนถึงสามโคกและเมืองนนทบุรี
ตามระยะทาง
เมื่อพบค่ายพม่าที่ตำบลใด
ก็จะตีฆ้องกระแตรับกับพม่าทุกค่าย
ทำอาการเป็นเรือพม่ากองตรวจมีโคมไฟด้วย
แลเวลาจะพูดก็พูดเบา ๆ ทำเสียงเป็นพม่า
พอให้ว่า ๆ ว่าเป็นพวกเดียวกัน
พอล่องเรือลงมาถึงบางบัวทองในอ้อมเกร็ด ก็สว่าง
ต้องหลบแอบซ้อนนอนอยู่ในที่ลับ ๆ
พอค่ำ ก็ลงเรือโกลนล่องมาจนถึงเมืองธนบุรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น