เมื่อ "วังหน้า พระยาเสือ" ถีบฝรั่ง
จุลศักราช ๑๑๕๐ ปีวอก สัมฤทธิศก ( พ.ศ.๒๓๓๑)
นายกำปั่นเรือฝรั่งเศส ส่งพี่น้อง ๒ คน
น้องชาย เป็นคนร่างกายสูงใหญ่บึกบึน
มีพละกำลังฝีมือดี
เที่ยวพนันชกมวยชนะมาเป็นหลายเมือง
เข้ามาท้าชกกับคนในสยามประเทศ
สมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท (บุญมา)
กราบทูลว่า พระเจ้าอยู่หัว ว่า
“ครั้นจะไม่แต่งคนมวยออกต่อสู้ด้วยฝรั่ง ๆ เป็นคนต่างประเทศ
ก็จะดูหมิ่นว่าพระนครนี้ หาคนมวยดีจะต่อสู้มิได้
ก็จะเสื่อมเสียพระเกียรติยศ
ปรากฏไปในนานาประเทศ
ข้าพระพุทธเจ้าจะขอรับแต่งคนมวยที่มีฝีมือออกต่อสู้กับฝรั่ง
เอาชัยชนะให้จงได้”
จากนั้น สมเด็จกรมพระราชวังบวรฯ (บุญมา)
ก็ทรงเลือกได้ "ทนายเลือก" องครักษ์วังหน้า คนหนึ่ง ชื่อ
"หมื่นพลาญ"
และวางเดิมพันเป็นเงิน ๕๐ ชั่ง
ครั้นใกล้วันชก ก็ให้ปลูกพลับพลา
ตั้งสนามมวย
กั้นเวที เอาเส้นเชือกขึงเป็นวงสนาม
ใกล้โรงละครฝ่ายตะวันตกวัดพระศรีรัตนศาสดาราม
แล้วทั้งสองพระองค์และพระราชวงศานุวงศ์ เสด็จทอดพระเนตร
พร้อมด้วยข้าทูลละอองธุลีพระบาทเฝ้าอยู่พร้อมกันเป็นอันมาก
"หมื่นผลาญ" กับ ฝรั่งคู่มวย(ผู้น้อง)
ก็เข้ามากราบถวายบังคมในกลางสนาม
แล้วยืนขึ้นตั้งท่าเข้าชกกัน
ฝ่ายฝรั่งนั้นล้วงมือจะจับหักกระดูกไหปลาร้า
หมื่นผลาญยกมือขึ้นกัน
ชกพลางถอยพลาง
ฝรั่งถูกหมัดหมื่นพลาญ
ก็มิได้ล้ม
ตั้งแต่ล้วงอย่างเดียว
หมื่นผลาญก็ถอยพลางชกพลาง
ฝรั่งจะจับหมื่นผลาญไม่ได้
ฝรั่งพี่ชายเห็นดังนั้น
จึงลุกเข้าไปผลักหมื่นผลาญไม่ให้ถอยหนี
สมเด็จพระอนุชาธิราช กรมพระราชวังบวรสถานมงคล
ทอดพระเนตรเห็นดังนั้น
ก็ทรงพระพิโรธดำรัสว่า
"เล่นชกพนันกันก็ตัวแต่ตัว ไฉนจึงช่วยกันเป็น ๒ คนเล่า"
จึงเสด็จลงจากพลับพลาโดยเร็ว
ยกพระบาทถีบเอาฝรั่งพี่ชายล้มลง
ขณะนั้นพวกทนายเลือกก็วิ่งกรูกันเข้า
ชกต่อยฝรั่งทั้ง ๒ คนพี่น้องเจ็บป่วยเป็นสาหัส
พวกบ่าวไพร่ฝรั่ง ต้องช่วยกัน แบกหามนายลงไปยังกำปั่น
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
จึงดำรัสสั่งพระราชทานหมอนวดหมอยาให้ลงไปรักษาพยาบาล
ฝรั่งทั้ง ๒ คนหายป่วยแล้ว
ก็บอกล่ามให้กราบเรียนพระยาพระคลังให้ช่วยกราบทูล
ถวายบังคมลา
แล้วถอยกำปั่นเลื่อนลงไปจากพระนคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น