"สทิง สิงขร สงขลา"
๒๔ - ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕
ตอน : วัดพะโคะ (วัดราชประดิษฐาน) (๓)
วันพฤหัสบดีที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕
ครั้งที่ ๓ กัลปนา ใน ปีจอนักษัตร โทศก ศักราช ๙๗๒ ( พ.ศ.๒๑๕๓ )
ตรงกับปีที่ ๖ ใน รัชกาลสมเด็จพระเอกาทศรถ (ปลายรัชกาล)
ระบุไว้ว่า
วันพฤหัสบดี เดือน ๑๑ ขึ้น ๖ ค่ำ ปีจอนักษัตร โทศก
ศักราช ๙๗๒ ( พ.ศ.๒๑๕๓ )
พระศรีสรรเพชญสมเด็จบรมบพิตร
เสด็จ คชานภัพวิวิรโดยทักษิณทิศ ดุสิตมหาปราสาท
พระราชมนเฑียรแห่งวังพระบาตร
จึงออกพระศรีภูมิประญาธิราชเสนาบดีศรีสาอาลักษณ์
นำ พุทธฏิกาสมเด็จพระสังฆราชาธิบดีศรีสังฆปรินายกบพิตร
ถวายบังคม ทูลพระกรุณาพระบาทสมเด็จบรมบพิตร
โดยสาธุการ ในพุทธฏิกา สมเด็จพระสังฆราชบพิตร
ให้สวดทูลพระกรุณา สมเด็จบรมบพิตรทรงทศพิศราชธรรม
ด้วยพระครูมังคลราชรูจีศรีสัตธรรมเกียรติ
หัวเมืองนครศรีธรรมราช
แก่พระครูธรรมเทวากรบวรมุนีศรีธรรมรมาทิพ หัวเมืองพัทลุง เขาบรรพต
ปลัดวินัยธรแลสงฆ์ทั้งหลาย
เข้าไปถวายพระพร ว่า
พระศาสนาวัดราชประดิษฐาน พระมาลิกเจดีย์สูงแสนห้าวา
และมี ณ บน พระพุทธบาทเขาบรรพตพระโคะ
และวัดวาอารามจังหวัดพัทลุง ว่า
อูชงฆตนะมาปล้นเมืองและเผากุฏิวิหารแลพระธรรมศาลา
อุโบสถอารามแลธรรมณราย พระพุทธรูปสิ้น
องค์มาหามารพิชัยทำลายเสี้ยว
และพระครูแลสงฆ์ทั้งหลาย
จะเอาคนพระกัลปนา
ซึ่งมีในท้องพระตำราพระราชโองการแต่พระอัยกาธิราช
และบัญชี นายสามจอมแลบัญชี ขุนอินทปัญญา
โดยบูรพกษัตริย์
อุทิศไว้สำหรับพระพุทธเจ้าและอารามทั้งหลาย แต่ก่อนนั้น
เลิกพระศาสนาให้บริบูรณ์ไซร้
และเจ้าเมืองและปลัดเจ้าเมือง และกรมการทั้งหลาย
เบียดเบียนเอาไปเป็นมหาดบอโทน เลี้ยงช้างเลี้ยงม้า
เป็นอาตมาประโยชน์
และมิได้รักษาศาสนา
โดยพระตำราพระราชอุทิศไว้แต่ก่อนนั้น ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น