"สทิง สิงขร สงขลา"
๒๔ - ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕
ตอน : วัดพะโคะ (วัดราชประดิษฐาน)
วันพฤหัสบดีที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕
จากการศึกษา เรื่องราว เกี่ยวกับ
“พุทธศาสนาแถบลุ่มทะเลสาบสงขลาฝั่งตะวันออกสมัยอยุธยา”
ของ อาจารย์ สุธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์
ได้ศึกษาข้อมูลทางด้านเอกสาร และ อื่น ๆ
พบว่ามีการ "กัลปนาวัดพะโคะ" อย่างน้อย ๕ ครั้ง คือ
ครั้งที่ ๑ สมัยพระยาธรรมรังคัล เป็นเจ้าเมืองพัทลุง
พ.ศ. ๒๐๕๗ ตรงกับ รัชกาล สมเด็จพระรามาธิบดี ที่ ๒
พระยาธรรมรังคัลได้นิมนต์พระมหาอโนมทัสสี
ไปอัญเชิญพระมหาธาตุเจ้ามาแต่ลังกาทวีป
และก่อพระเจดีย์ สูง ๑ เส้น ( ๔๐ เมตร ) บรรจุพระมหาธาตุ
สร้างวัดทำอุโบสถ ธรรมศาลา วิหาร
ก่อกำแพงล้อมเป็นเขตวัดสูง ๖ ศอก (๓ เมตร)
ณ เชิงเขาพิพัทสิงห์ เรียกว่า “วัดหลวง”
และบอกถวายพระราชกุศลเข้าไปกรุงศรีอยุธยา
สมเด็จพระรามาธิบดี ที่ ๒
จึงโปรดเกล้าฯ ให้มีตราพระราชสีห์ และ ตราพระโกษาธิบดี
ออกมาเบิกข้าส่วย
และที่ ภูมิทาน เรือกสวนไร่นาขาดออกจากส่วยหลวง
เป็นข้าโปรดคนทานพระกัลปนาไว้สำหรับ "วัดหลวง"
สืบไป ชั่วพระจันทร์ พระอาทิตย์ อันสถิตในโลกนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น