วัดบางตะไนย์ ตำบล บางคูวัด อำเภอเมืองปทุมธานี ปทุมธานี วัดมอญใหม่ รัชกาลที่ ๒

เที่ยววันวาเลนไทน์ แล้วกลับมาเล่าให้ฟัง...

วัดแรกของการทำงานไปด้วยเที่ยวไปด้วย ที่จังหวัดปทุมธานี ครั้งนี้ คือ

วัดบางตะไนย์ ตำบล บางคูวัด อำเภอเมืองปทุมธานี, ปทุมธานี

ซึ่งเป็นวัดที่อยู่ใต้น้ำสุดของเมืองปทุมธานี 

ต่อแดนเมืองนนทบุรี 

เหตุที่ไปเพราะ  

ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย 

ได้รับมอญอพยพครั้งใหญ่ (มอญใหม่) 

จากเมืองเมาะตะมะ ใน ปี พ.ศ.๒๓๕๗ (ปีที่ ๖ ในรัชกาลที่ ๒ ) 

โดยการนำของ สมิงสอดเบา รัชกาลที่ ๒ 

ทรงพระกรุณาโปรดฯให้รับไว้  

โดยโปรดให้กรมพระราชวังบวรสถานมงคล 

เสด็จขึ้นไปคอยรับครัวมอญอยู่ที่เมืองนนทบุรี 

จัดจากและไม้สำหรับปลูกสร้างบ้านเรือน 

และเสบียงอาหารพระราชทานไปให้พร้อมเสร็จ 

จากประวัติวัดบางตะไนย์ กล่าวว่า

ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. ๒๓๖๔ (ปีที่ ๑๓ ในรัชกาลที่ ๒)  

หลังจากที่ตั้งถิ่นฐานมั่นคงขึ้น  

ชาวมอญที่อพยพมาในครั้งนั้น 

ได้ร่วมกันก่อสร้าง วัดในหมู่บ้านหรือตำบลที่ชาวมอญอาศัยอยู่ 

และสร้างพระเจดีย์ 

เลียนแบบ เจดีย์ชเวดากอง เมืองย่างกุ้ง 

ที่เป็นศูนย์รวมจิตใจของพวกตน ขึ้น 

ที่ ตำบลบางข่อย     

ภาษามอญเรียกชื่อ “ต้นข่อย” ว่า “คะไน” 

ภายหลัง เพี้ยนคำเป็น “ตะไนย์” 

ไม่ว่าพระเจดีย์มอญองค์นี้ 

จะสร้างขึ้นในสมัยใดก็ตาม 

แต่ก็เป็นสัญลักษณ์ ของปูชนียสถาน 

ที่ชาวมอญเคารพนับถือมาแต่เดิม

อันเป็นศาสนสถานที่แสดงให้เห็นถึงกลุ่มชาติพันธุ์

ของชาวมอญ ณ ที่นี้อย่างแท้จริง

ตำแหน่งที่ตั้งวัดบางตะไนย์ ปทุมธานี

เจดีย์เลียนแบบ วัดบางตะไนย์ ต.บางคูวัด อ.เมือง จ.ปทุมธานี

เจดีย์ชเวดากอง เมืองย่างกุ่ง เมียนมาร์