สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
ตอน : ยุทธภูมิ "สนามพลี คลองไผ่ชะเลือด"
ตามเส้นทางที่แยกจาก"บ้านท่าข้าม"(ท่างาม)
ด่านกบเจา มา ถึง ดงศรีมโหสถ (เมืองโบราณ)
มีลำคลองหนึ่ง ชื่อ "คลองไผ่ชะเลือด"
และ "วัดสนามพลี"
ช่างสอดคล้องและเหมาะสม
กับข้อความที่จดไว้ในพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ว่า...
จึงรับสั่งให้ พลทหารตั้งปูนตับใหญ่น้อยดาซุ่มอยู่ ๒ ข้างทาง
แล้วให้คนหาบเสบียงครัวไปก่อน
แต่พระองค์กับทหารประมาณ ๑๐๐ เศษ คอยรับพม่า
ครั้นเพลาบ่ายโมงเศษ พม่ายกกองทัพมาถึง
จึงเสด็จนำหน้าพลทหาร
พร้อมกับ หลวงชำนาญไพรสณฑ์ พระเชียงเงิน
นายบุญมี นายทองดี นายแสง
และทหารจำนวนหนึ่ง
ยกออกมารับล่อพม่านอกปืนใหญ่น้อย
ซึ่งตั้ง (เตรียม) ดา ไว้ ประมาณ ๖ - ๗ เส้น ( ประมาณ ๒๐๐ - ๓๐๐ เมตร)
พม่ายกทัพเรียงเรื่อยจำเพาะในพงแขม
ครั้งเข้ามาใกล้ได้ที่แล้ว
ก็ยิงปืนใหญ่น้อยพร้อมกันถูกพม่าล้มตายเป็นอันมาก
พม่าที่ยังเหลืออยู่นั้น อุดหนุนกันเข้ามาอีก
จึงล่อให้ไล่เข้ามา
แล้วยิงปืนใหญ่น้อยถูกพม่าล้มตายทับกันเข้ามาอีก
พม่ายังหนุนเข้ามาอีก ก็วางปืนตับ คำรบ ๓ ครั้ง
พม่าแตกกระจัดกระจายไป
จึงรับสั่งให้พลทหารโห่ร้อง ตีฆ้องสำทับ
พม่าแตกจะคุมกันเข้ามิได้
จึงยกพลนิกายเดินทางต่อมาตามลำดับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น