เทวรูปสำริด กับผลจากสงคราม

เก็บเรื่อง จากหนังสือ ที่"พระนาย"ฝากมาให้ "ตาต๋อย"อ่าน

แล้ว "ต่อยอด" เป็น เรื่อง

"เทวรูปสำริด กับผลจากสงคราม "

เวลาคนไทยไปเที่ยวเมียนมาร์ ต้องดู

เทวรูปสำริด ที่วัดพระมหามัยมุนี

รูปทองสำริด เหล่านี้ ต้องเดินทางไกล ไปคนละฝากสมุทร

เพราะเหตุแห่งสงคราม

เดิมเป็นงานประติมากรรมสำริด

ผลิตในเมืองพระนครธม ประเทศกัมพูชา

ออกเดินทางมาพระนครศรีอยุธยา เป็นครั้งแรก

เมื่อครั้งสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๒ (เจ้าสามพระยา)

ไปตีเขมร ในปี พ.ศ.๑๙๖๖

อยู่ในพระนครศรีอยุธยา ๑๔๖ ปี

ครั้งที่ ๒ เสียกรุงศรีอยุธยา พ.ศ.๒๑๑๒ พระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง ขนไปเมืองหงสาวดี ๓๒ รูป อยู่หงสาวดี ๓๐ ปี

ครั้งที่ ๓ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เสด็จไปตีเมืองหงสาวดี พ.ศ.๒๑๔๒ พระเจ้ายักไข่เผาเมืองหงสาวดี ขนรูปสำริดไปเป็นเครื่องพุทธบูชา พระมหามัยมุนี เมืองยักไข่ ๑๘๐ ปี

ครั้งที่ ๔ พ.ศ.๒๓๒๗ พระเจ้าปะดุง จากอังวะ ไปตีเมืองยะไข่

ย้ายพระมหามัยมุนี ข้ามป่าเขาลำเนาไพร

มาสร้างวัดให้ พระมหามัยมุนี ใหม่

กับ นำรูปสำริดเขมร มาเป็นเครื่องพุทธบูชา ที่เมืองอมรปุระ ด้วย

และยังคงอยู่ต่อมาจนถึงปัจจุบัน เพียง ๖ รูป

ไม่ทราบว่าเคลื่อนย้ายไปที่ใด

หรือ เสียหายไปเมื่อครั้งไฟไหม้วัดมหามัยมุนี หมดทั้งวัด

ในรัชกาลพระเจ้าสีป่อ พ.ศ.๒๔๒๖