อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์)
ภาค หัวหน้าหน่วยศิลปากร ที่ ๖ พิมาย
ตอนที่ ๓๖ : ๖ วันในทุ่งกุลาร้องไห้..."โพนขี้นกอินทรีย์"
วันจันทร์ที่ ๑๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๒๑
ตอนเช้า พระสมุห์พิรุณ เจ้าอาวาสวัดกลาง
พาไปดูขี้นกอินทรีย์ในบริเวณบ้าน
ซึ่งทำให้ไม่ต้องเดินไปดูถึง "โพนขี้นก"
ขี้นกอินทรีย์ นี้ จะปรากฏอยู่ทั่วไป
ในบริเวณทุ่งกุลาร้องไห้
ลักษณะเป็นหอยที่จับตัวเป็นก้อนแข็ง
ทั้งนี้คงเป็นเพราะเกิดน้ำแห้งลง เกิดการทับถมของหอย
แต่เนื่องจากมีแร่เกลือ
จึงทำให้เกิดเป็นการเกาะผลึกขึ้น
แต่ลักษณะดังกล่าวนี้ ก็ต้องใช้เวลานานเป็นพัน ๆ ปี เช่นเดียวกัน
แสดงให้เห็นว่า ดินแดนที่แห้งแล้งของท้องทุ่งกุลาร้องไห้
แต่เดิมเป็น "ดินเค็ม"
จึงทำให้พื้นที่ไม่เหมาะกับการทำเกษตรกรรม มาก่อน
จนมีโครงการพระราชดำริ ของ พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙
ให้ กรมพัฒนาที่ดิน กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
ไปตั้ง ศูนย์ปรับปรุงการเกษตร (ศ.ป.ก.)
พัฒนาพื้นที่เสื่อมโทรมเพื่อสร้างความยั่งยืน
ในการผลิตอาหาร (โครงการทุ่งกุลาร้องไห้)
ทุ่งกุลาร้องไห้ จึงกลายเป็นพื้นที่ มีประสิทธิภาพ
สามารถปลูกข้าวหอมมะลิที่มีคุณภาพอย่างยั่งยืน
มาตราบจนทุกวันนี้
ขอบคุณภาพประกอบจาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น