ใกล้นักปราชญ์ นักปรัชญา
ใกล้นักปราชญ์ นักปรัชญา
เลยเก็บมาคิดเรื่องไปตามประสา
จากตอนหนึ่ง ของบันทึก
กุมภ์ ๒๕๑๔
สายน้ำไหลเอื่อย ๆ วกวนอยู่ในป่าลึก
ณ ที่สุดแห่งนั้นเล่า คืออะไร
บึง บาง แม่น้ำ ทะเล หรือมหาสมุทรอันกว้างใหญ่และล้ำลึก
แต่จะอย่างไรก็ตาม
ไม่ว่า ณ ที่สุดแห่งสายน้ำนั้นจะเป็นอะไร
ความเย็นฉ่ำ ความสดชื่น
ย่อมแอบแฝงอยู่ในสายธารแห่งนั้น
ทุกผู้ที่สระสนาน
ย่อมประสบพบกับสิ่งเหล่านั้นโดยทั่วถ้วน
และไม่ว่าเขาผู้นั้นจะเป็น
สัตว์เดรัจฉาน ยกจก พ่อค้า หรือ พระราชา
ย่อมได้รับคุณค่าจากสายน้ำแห่งนั้นอย่างเต็มที่
โดยมิมีการแบ่งชั้นวรรณะใด ๆ ทั้งสิ้น
คุณสมบัติแห่งน้ำนั้น
คงตัวและมั่นคง เมื่อน้ำนั้นเป็นธรรมชาติ
ความบริสุทธิ์แห่งน้ำจะเหือดหายไป
เมื่อเข้าใกล้และสัมผัสกันกับมนุษย์
มนุษย์จะเป็นผู้ทำทุกสิ่งทุกอย่าง
ให้สายน้ำนั้นมีคุณค่าอย่างมหาศาล
และมีโทษอย่างอนันต์
มนุษย์ หรือ ผู้มีชีวิตอยู่ในโลก
ย่อมมีกำเนิดมาจากน้ำทั้งสิ้น
น้ำสร้างทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นมา
สร้างตัวแทนขึ้นมา เพื่อสร้างน้ำให้เป็นน้ำ
น้ำ อันบริสุทธิ์
แฝงปนด้วยฝุ่นละอองนานชั่วกัปชั่วกัลป์
ตกตะกอนเป็นผลึก
ถูกเผาผลาญด้วยแสงและความร้อนแรง
จากดวงอาทิตย์
เกิดความเย็นฉ่ำชื่น และ เร่าร้อน
ยั่วยุให้สิ่งนั้น เกิดปฏิกิริยาต่อต้าน
และเติบโตขึ้นนานนัก
หลายพันหลายล้านปีแห่งความเจริญของวัตถุสิ่งนั้น
ได้เริ่มประกอบขึ้นมาแล้วด้วย
ธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ.
วัฏจักรแห่งชีวิต ๒๕๑๓ - ๒๕๑๖
เหนือท้องฟ้า บังกลาเทศ, ๓ มกราคม ๒๕๔๙
แม่น้ำคงคา พาราณสี อินเดีย, ๑๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น