อัตชีวประวัติปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์ ) เรียนไปเที่ยวไป
ตอน : "วังจระเข้" บ้านเก่า กาญจนบุรี
บ้านพักริมแควน้อย
เสาร์ ๒๓ พฤศจิกายน ร.ศ.๑๘๗ ( พ.ศ.๒๕๑๑ )
ออกจากบ้าน เวลา ๐๕.๓๐ น.
ไปขึ้นรถไฟที่สถานีรถไฟบางกอกน้อย
รถไฟออกเวลา ๐๖.๐๐ น. ค่ารถไฟคนละ ๑๑ บาท
เดินทางโดยรถไฟขบวน ธนบุรี - น้ำตก
หัวรถจักรเป็นแบบเครื่องจักรไอน้ำ
รถไฟวิ่งแบบสบาย ๆ ไม่เร็วนัก คือ
ตอนที่รถรอหลีก หรือ หยุดให้รถคันหลังแซง
เดินลงไปถามคนขับรถ ว่า ขับรถใช้ความเร็วเท่าไร
คนขับรถไฟแจ้งว่า วิ่งใช้เวลาประมาณ ๔๐ กม. ต่อ ชั่วโมง
พอรถไฟมาถึงเมืองกาญจนบุรี
พบกับรุ่นพี่ อีก ๔ คน ที่มารอดักขึ้นรถ
เพราะขึ้นรถไฟที่สถานีบางกอกน้อยไม่ทัน
และเมื่อวิ่งต่อไปถึง “สถานีวังเย็น”
รถจอดนานเหลือเกิน จนต้องเดินไปถาม
นายสถานี แจ้งว่า อีกประมาณ ๑๐ กว่านาที จึงจะออก
หลายคนจึงรีบวิ่งไปบ้านญาติ
พี่ตี๋ ( ราตรี โตเพ่งพัฒน์ โบราณคดี รุ่น ๑๑ )
จึงได้ทราบชื่อจริง “พี่ตี๋” อีกชื่อหนึ่งว่า “ตุ๊”
เมื่อเข้าไปถึง ญาติพี่ตี๋ ให้ข้าวโพดมาห่อใหญ่พอสมควร
แล้วรีบกลับมาที่รถไฟ
แต่ก็ยังรออยู่นานกว่า ๑๐ นาที ตามที่นายสถานีบอก
รถไฟถึง “สถานีบ้านเก่า” ประมาณ ๑๓.๐๕ น.
ออกเดินเป็นขบวน ๑๔ คน ไปตลาดใกล้ ๆ สถานี
เลือกหาอาหารกินกันตามอัธยาศัย
จากนั้น ก็จัดเตรียมซื้อวัตถุดิบ
เพื่อจะเข้าไปประกอบกินกันเอง ที่บ้านพัก
"บ้านเก่า" เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ
ที่ยังมีหมู่บ้านย่อย ๆ
แยกออกไปอีกมากมาย
แต่ก็อยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่
คณะเราต้องเดินออกจากหมู่บ้านริมทางรถไฟ
ไปอีกประมาณ ๒ กิโลเมตร เศษ
ผ่านป่าไผ่ ป่าโปร่ง ไร่ละหุ่ง ห้วยหารลำธารน้ำ ซึ่งรู้สึกว่าจะแห้ง มีสะพานไม้ข้ามถึง ๒ สะพาน สะพานเล็กอีก ๑ สะพาน
ทำให้การเดินทางในครั้งนี้
บางครั้งเหมือนกำลังเดินอยู่ในป่าที่ห่างไกลผู้คน
เราใช้เวลาประมาณ ๓๐ นาที ก็ถึงบ้านพัก
ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำแควน้อย
เมื่อถึงที่พัก จัดวางกระเป๋าเป้กันเรียบร้อยแล้ว
ลงไปอาบน้ำในแควน้อย
ซึ่งเย็นมาก แต่ก็สบาย มีโคลนบ้างเล็กน้อยตามริมฝั่ง
มองเห็นฝั่งน้ำอยู่ตรงข้าม มีทิวทัศน์สวยงาม
เลยคิดอยากจะข้ามไปเที่ยว
สอบถามคนที่แพ ๆ ว่า พอจะมีทางข้ามไปได้
ต้องเดินบ้าง ว่ายน้ำบ้างไปตามริมฝั่ง กว่าจะถึงไกลเกินไป
จึงตัดใจว่ายน้ำตัดไปที่เกาะกลางน้ำ
เหนื่อยพอสมควร
ถึงฝั่งแล้ว ก็นอนกลิ้งเกลือกกัน
อยู่บนหาดทรายละเอียดสีขาว พักใหญ่
เดินลัดเลาะไปตามหาดทราย ที่อากาศร้อนดังทะเลทราย
ร้อนนักก็หลบเข้าไปพักตามสุมทุมพุ่มไม้
จนถึงใต้ผาสูงริมฝั่งน้ำ
นั่งเล่นรับลมเย็น ๆ ที่ผ่านผิวน้ำขึ้นมาพักหนึ่ง
ก็เดินกลับมาตรงตำแหน่งที่แพจอด จะว่ายน้ำข้ามกลับมา
เจ้าเด็กชื่อ “จุก” ที่ไปด้วย เดินคุยกันมาเรื่อย ๆ
พอใกล้ถึงฝั่งก็เล่าขึ้นมาเฉย ๆ ว่า
“ ที่ตรงหน้าบ้านที่เราพัก เป็น...."วังจระเข้เจ้า"
เคยโผล่ขึ้นมาให้เห็นบ่อย ๆ”
ฟังแล้ว เล่นเอาขาแขนอ่อนไปเลย
ครั้นจะไม่ว่ายน้ำกลับก็ไม่ได้
หาก “ไอ้จุก” เล่าให้ฟังเสียแต่ต้น
ก็คงจะไม่เสี่ยงว่ายน้ำข้ามมา
ให้ต้องมา"ใจเสีย"
ตอนขากลับเช่นนี้หรอก
พอดี มีแพลากจูงผ่านมา
เลยรีบลงว่ายน้ำสั้นๆ ไปขึ้นแพ
และรอให้ท้ายแพปัดไปทางฝั่งตรงข้าม
จึงค่อยกระโดดลงว่ายน้ำต่อเข้าฝั่งได้
โดยไม่ต้องลุ้นให้เสียวตัวเสียวใจตอนว่ายน้ำกลับที่พัก
"คบเด็กสร้างบ้านแท้ "
โครงกระดูกสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ที่บ้านเก่า กาญจนบุรี อายุ ประมาณ ๕๐๐๐ - ๓๐๐๐ ปี มาแล้ว
แม่น้ำแควน้อย กาญจนบุรี
สี่เหลี่ยมแดง คอ บ้านพักริมแควแม่น้ำน้อย พช.บ้านเก่า กาญจนบุรี,สีฟ้ากลม คือ "วังจระเข้"
ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์) พ.ศ.๒๕๑๑
ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) พช.บ้านเก่า จ.กาญจนบุรี ๑๕ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น