วัดช่างเหล็กแห่งนี้ ตลิ่งชัน วัดเก่าแก่ สร้างมาตั้งแต่ครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ในมุมมองใหม่ ปี พศ.2567

เมื่อวานพรรคพวกมารับ

ไปกินอาหารกลางวัน ครัวยายเปล่ง แล้ว 

ต่อไปเดินเล่นตลาดดอนหวาย หน่อยหนึ่ง 

จึงกลับมา เที่ยววัด "ช่างเหล็ก" ตลิ่งชัน

“วัดช่างเหล็ก” ตั้งอยู่ริมคลองชักพระฝั่งตะวันตก เขตตลิ่งชัน 

ชื่อวัด เหมือนจะเกี่ยวข้องกับ "เหล็ก" 

จึงเป็นที่สนใจของ อ.หนึ่ง 

เพราะคิดว่าจะเกี่ยวข้องกับการตีดาบในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ด้วย 

วัดช่างเหล็ก ตามหลักฐานพระพุทธรูปหินทราย (หลวงพ่อดำ) 

ซึ่งเป็นพระพุทธรูปที่อยู่กับวัดมาแต่ดั่งเดิม 

ประกอบกับตำแหน่งที่ตั้งของวัดที่อยู่บนฝั่งด้านทิศตะวันตก

ของแม่น้ำเจ้าพระยาสายเก่า ( คลองชักพระ )

ทำให้กำหนดอายุได้ว่า วัดช่างเหล็กแห่งนี้ 

สร้างมาตั้งแต่ครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี 

ส่วนนามของวัดน่าจะเกี่ยวข้องกับอาชีพดั่งเดิมของประชาชน

ที่อยู่รอบวัด ซึ่งมีอาชีพในการตีเหล็ก 

แต่จะทำอาชีพนี้มาตั้งแต่สมัยใดไม่ปรากฏหลักฐาน

จากประวัติของวัดกล่าวว่า 

พระอุโบสถสร้างขึ้นใหม่เมื่อ พ.ศ. ๒๔๙๗ 

มีขนาด ๗ ห้อง ด้านหน้ามีประตู ๓ ช่อง ด้านหลัง ๒ ช่อง 

หน้าบันด้านหน้าเป็นรูปเทวดาทรงครุฑ 

ด้านหลังเป็นเทวดาทรงหนุมาน  

รูปแบบของศิลปกรรมบนหน้าบันเช่นนี้ 

เป็นศิลปกรรมโดยเฉพาะของวังหน้า 

(สมเด็จกรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท)

เหมือนกับวัดชนะสงคราม 

และลักษณะศิลปกรรมใบเสมาเป็นหินแกรนิตสีเทาดำ 

มีกนกเอวเป็นเศียรนาค ยอดเป็นมงกุฎครอบ ในซุ้มสีมาทรงกูบ  

ซึ่งเป็นรูปแบบที่นิยมทำกันในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ 

ดังนั้น จึงเชื่อว่า “วัดช่างเหล็ก” เป็นวัดสมัยอยุธยาวัดหนึ่ง

ที่ได้รับการปฏิสังขรณ์โดยช่างวังหน้า มาตั้งแต่ครั้งสมัยรัชกาลที่ ๑ ด้วย