"นิพพานวังหน้า"
พระนิพนธ์ของ "พระองค์เจ้ากัมพุชฉัตร" พระธิดา
กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
กล่าวไว้ดังนี้
๐ สุกรปักษ เหมันติ กามาศ
เสร็จบำราศ เอกา นิราหาย
กำศรดสั่ง ยังวิหาร อารามพราย
ถวายกร วรทูล พระชินวงษ์ฯ
๐ มณฑปดัง จุฬา มณีสวรรค์
พระเพลิงหั่น ล้างให้ เป็นผุยผง
พึ่งทรงสร้าง ฤๅจะร้าง ไปเอองค์
จะชีพจง คตสิ้น เสียก่อนกาลฯ
๐ สถิตย์เถิด ลาแล้ว พระชินศรี
ชุลีหัดถ์ ให้ร่ำ ด้วยคำหวาน
พระวรรณโรค รึงรน ไม่ทนทาน
ทรมาน นานเนิ่น ก็เกินแรงฯ
๐ ประชวรซูบ ผิดพระรูป ร่ำเทวศ
ชลเนตร นองภักตร ชักพระแสง
จะล้างองค์ ลงให้วาง เสียกลางแปลง
โอรสแย่ง เคียงยุด พระกรกุมฯ
๐ อนิจา อาดูร แล้วทูลห้าม
จงโปรดตาม อย่าเพ่อทอน พระชนม์ทุ่ม
พระเปนที่ ร่มฉัตร สัตวประชุม
ค่อยเหือดกลุ้ม พระอุร สบายคลายฯ
๐ กลับสู่พระ นิเวศน์ นิวาศสฐาน
ถึงพระทวาร สั่งเสร็จ พระไทยหาย
โอ้เวียงเอ๋ย เคยเกษม เปรมปราย
ประมาณหมาย แม่นมิ่ง พิมานอินทร์ฯ
๐ ทีนี้จะเงียบ เหงาเย็น เปนวังร้าง
ดำรัสพลาง ทอดถอน ฤทัยถวิล
แต่คัลไล รอบราช วังนรินทร์
แล้วก็ผิน เผยผัน พระบัณฑูรฯ
๐ว่าอนิจา ครั้งนี้ จะนิราศ
เคยเอนอาศน์ ปัจฐร จะสิ้นสูญ
พระภักตรหมาง หมองเศร้า ด้วยอาดูร
พูลเทวศ ทุกทิวา นิจากรรมฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น