เบื้องหน้าและเบื้องหลัง เจดีย์ศรีสุริโยทัย
ตอนที่ ๒ : ความเหมาะสมหรือไม่เหมาะสม ?
ภายหลังจากการบูรณะและปิดทอง พระเจดีย์ศรีสุริโยทัย เสร็จ
(ตามจำนวนทองเท่าที่หาได้ในช่วงเวลานั้น)
จึงมาถึงขั้นตอนที่จะอัญเชิญพระพุทธสุริโยทัยสิริกิติ์ฑีฆายุมงคล
ขึ้นประดิษฐานในช่องคูหาเจดีย์ศรีสุริโยทัย
ซึ่งกำหนดไว้ ก่อนหน้านี้ ประมาณเกือบ ๒ เดือน
ในช่วงเวลานั้น
มีข่าวว่า จะเสด็จพระราชดำเนินมาทางชลมารค
เพื่อทรงอัญเชิญพระพุทธสุริโยทัยสิริกิติฑีฆายุมงคล
ขึ้นประดิษฐานในช่องคูหาบนเจดีย์ศรีสุริโยทัย
เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ ดังที่ทรงพระราชดำริ
คณะทำงานจึงรีบสร้างศาลาท่าน้ำที่จะรอรับเสด็จ
ประตูและทางเสด็จ รวมทั้งพลับพลารับเสด็จ
ไว้ในสถานที่แห่งหนึ่งทางด้านหลัง (ทิศใต้) พระเจดีย์ศรีสุริโยทัย
เมื่อใกล้จะถึงกำหนดเวลาวันจะเสด็จพระราชดำเนิน
มาสมโภชและอัญเชิญพระพุทธรูปขึ้นประดิษฐานบนเจดีย์ศรีสุริโยทัย
เมื่อสำนักพระราชวังมาตรวจสอบ สถานที่ ๆ จะประกอบพระราชพิธี
ได้ให้ความเห็นว่า สถานที่ดังกล่าว
ไม่เหมาะสมเพราะอยู่ทางด้านหลังของเจดีย์
ศาลาท่าน้ำ และ พลับพลารับเสด็จ ดังกล่าว
จึงถูกยกเลิกไปโดยปริยาย
รวมทั้ง ปรับแผนการเสด็จพระราชดำเนินเป็น
เสด็จพระราชดำเนินทางรถยนต์ แทนการเสด็จทางชลมารค
ดังนั้น ทั้งศาลาท่าเสด็จ และพลับพลารับเสด็จ
จึงไม่ได้ใช้งานทั้งสองกรณี
สำนักพระราชวัง ได้กำหนดสถานที่
ให้ตั้งเต้นท์เป็นพลับพลาที่ประทับชั่วคราว
สำหรับประกอบพระราชพิธีอัญเชิญ
พระพุทธรูปขึ้นประดิษฐานในช่องคูหา
ไว้ตรงกับบันไดทางขึ้นด้านหน้า (ทิศเหนือ)
และ ทำเกรินสำหรับจะเชิญพระพุทธรูปขึ้นไปประดิษฐานไว้ทางด้านหน้าตรงช่องประตูด้วย.
ศาลาท่าน้ำรับเสด็จทางชลมารค ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ใช้เวลาในการสร้าง ๔๕ วัน
พลับพลารับเสด็จ ที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับการเสด็จพระราชดำเนินทางชลมารค หน้าบันปั้นสดโดยช่างปั้นเมืองเพชรบุรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น