ชีวประวัติ ปี ๒๕๒๖
ตอน..."พระจันทร์สีเลือด"
วันพุธที่ ๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖
เดินตรวจงานการบูรณะปราสาท
ดูคนงาน ๒-๓ คน ที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีแล้ว
เดินวัดรอยบนหน้าหินขนาดใหญ่
หลายก้อนมีหน้ากว้างกว่า ๑ เมตร
แล้วก็เดินตามหาก้อนอื่น ๆ ที่มีขนาดใกล้เคียงกัน
ถ้าโชคดี ก็เอารถยกหินก้อนนั้น
ไปวางต่อกับก้อนที่มีรอยสัมพันธฺและต่อกันได้
วันหนึ่ง ๆ ถ้า หาได้พบ ๒-๓ ก้อน ก็คิดว่า"คุ้ม"
สำหรับค่าแรงชั้นต่ำ วันละ ๖๖ บาท
ตอนบ่ายลง อ.นางรอง
มีพี่แบ๊ว สัญชัย หมายมั่น หน.โครงการฯ
พี่หมอเสน่ห์ หน่วยแพทย์ทหารอากาศ)
วิเชียร อริยเดช ช่างศิลปกรรม
ร.ต. วิเศษ นายทหารหาข่าวสถานีเรดาร์ และเรา
ลงไปกินอาหารกลางวัน,
ที่ "ร้านตั้งประสิทธิ์"
แล้วต่อไป อ.ประคำ
พบปะชาวบ้านไปพร้อมกับการหาข่าว
ความเคลื่อนไหว และปฏิกิริยาในพื้นที่ รอบ ๆ เขาพนมรุ้ง
อยูจนดึก
ระหว่างทางบนถนน
จาก อำเภอประคำ ไปทาง อำเภอ บ้านกรวด
เจอพระจันทร์ดวงโตสีแดงจัด อยู่ตรงเส้นทางถนน
“พระจันทร์สีเลือด”
เรามีความรู้สึก ไม่ค่อยสบายใจ เพราะ
เส้นทางเงียบและสงัดมาก
ไม่มีรถวิ่งเลยสักคันเดียว
ระหว่างทางเจอต้นไม้ล้ม ? อยู่กลางถนน
โชคดีที่ พี่แบ๊ว หักรถหลบทัน
เราเดินทางเข้ามาจนถึง อำเภอประโคนชัย
และกลับขึ้นถึงเขาพนมรุ้ง ในตอนรุ่งเช้า
อย่างปลอดภัย
วันพฤหัสบดีที่ ๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๒๖
ถึงเขาพนมรุ้ง แล้ว
สาย ๆ วิเชียร อริยเดช ขับรถคันเดียวกัน (รถดัสสัน)
จะลงไปตลาด นางรอง
ไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัด
รถเกิดอุบัติเหตุ คว่ำที่ “มอ ๒”
เสถียร ชวลิต และวิเชียร เจ็บกันเล็กน้อย.
ไม่อยากโทษโชคชะตา หรือ ปรากฎการณ์ทางธรรมชาติ
ไม่พลิกตกเขาก็บุญแล้ว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น