ชีวประวัติ ปี ๒๕๒๔
"ไปอบรม ที่อินโดนีเซีย"ต่อ
ตอน .. อาณาจักรมัชปาหิต (Kemaharajaan Majapahit),ชวาตะวันออก
วันพุธที่ ๑ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๔
แรม ๑๒ ค่ำ เดือน ๔ ปีระกา จ.ศ.๑๓๔๒
๑๐.๙.๘ จ.๑๗.๓๓
คณะผู้เข้าอบรมทั้งหมด และ ผู้ฝึกอบรม บางคน
ออกเดินทางไปเที่ยวชมโบราณสถานใน ชวาตะวันออก
และจะข้ามไปจนถึงเกาะบาหลี ด้วย
ผู้ฝึกอบรมพาภริยาไปด้วย
ส่วนเราขออนุญาต พาหมู (น้องสาว) ร่วมไปในรายการดูงานครั้งนี้ด้วย
ซึ่งทาง SPAFA อินโดฯ ก็อนุญาตให้ตามขอ
คณะเราเริ่มออกเดินทางตั้งแต่เช้า
ไปตามถนน โซโล (JI Raya Solo) ที่ผ่านหน้าบ้านพักอยู่แล้ว
ไปทางตะวันออก ผ่านเมืองสุราการ์ตา ( Surakarta)
มองเห็นภูเขาไฟ ลาวู (Lawu ) ที่ยังไม่ระเบิด
ก่อนข้ามเข้าเขตชวาติเมอร์ ( Jawa Timur )
ซึ่งเป็นจังหวัดสำคัญที่มีประชากร
มากเป็นอันดับ ๒ ของประเทศอินโดนีเซีย
สถานที่แห่งแรกที่คณะเราแวะชม คือ Pendopo Agung Trowulan ซึ่งเคยเป็นเขตพระราชวัง ของกษัตริย์ แห่งอาณาจักรมัชปาหิต (Kemaharajaan Majapahit) หรืออาณาจักรในชวาตะวันออก
ข้อมูลจาก พิพิธภัณฑ์มัชปาหิต ( Museum Majapahit Trowulan )กล่าวว่า
ผู้สถาปนาอาณาจักรมัชปาหิต คือ เกอร์ตาราชสา (Kertarajasa)
หรือ ระเด่น วิชัย
ลูกเขยของกษัตริย์แห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรี
ซึ่งอยู่บนเกาะชวาเช่นกัน
หลังจากสิงหสารีแผ่อำนาจกว้างไกล
จนกลุ่มศรีวิชัยต้องถอยออกไปจากเกาะชวา
ใน พ.ศ.๑๘๓๓ ( ค.ศ. 1290 )
ราชวงศ์มัชปาหิตเจริญรุ่งเรืองและมีอำนาจมากที่สุดใน
อยู่ระหว่าง พ.ศ.๑,๘๓๖
ถึงประมาณ พ.ศ.๒๐๗๐ (ตรงกับสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๒,อยุธยา)
กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งมัชปาหิต คือ
ฮะยัม วูรุ (Hayam Wuruk)
ครองราชย์ ในช่วง พ.ศ.๑๘๙๓
( พร้อมกับสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ ๑ พระเจ้าอู่ทอง
สถาปนาพระนครศรีอยุธยา)
ถึง พ.ศ.๑๙๓๒ ( ตรงกับปีที่ ๒ ในรัชกาลสมเด็จพระราเมศวร,อยุธยา)
และนับเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรแห่งนี้
โดยได้ขยายอำนาจไปทั่วแหลมมลายูตอนใต้ บอร์เนียว สุมาตรา บาหลี ด้วย
ด้วยอำนาจอันยิ่งใหญ่ของสิงหสารี
เป็นที่สนใจ ของ กุบไลข่าน จากจีน
จึงได้ส่งทูตมาขอเครื่องราชบรรณาการ
ในเวลานั้น การ์ตะนคร
ผู้ปกครองอาณาจักรสิงหสารี
ทรงปฏิเสธที่จะส่งมอบเครื่องราชบรรณาการ
กุบไลข่านจึงส่งกองเรือถึง ๑,๐๐๐ ลำ
มาประชิดชายฝั่งชวา ในปี พ.ศ.๑๘๓๖ (ค.ศ. 1293 )
ภาพประกอบจาก Google

















ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น