"บันทึกหลังเที่ยว ย่างกุ้ง,หงสาวดี,พุกาม"
๑๖ - ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖
วันศุกร์ที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๖
ตอน: เจติยวิหาร วัดติโลมินโล ( Htilominlo )
สถาปัตยกรรม เจติยวิหารติโลมินโล
จัดเป็นอาคารแบบเจดีย์วิหาร
ใช้ประโยชน์ได้ทั้ง๒อย่างในพื้นที่เดียวกัน กล่าวคือ
เจดีย์ที่เป็นประธาน
อันประกอบด้วย มุขซุ้มประดิษฐานอดีตพระพุทธเจ้าทั้งสี่องค์
องค์ที่เป็นประธานด้านทิศตะวันออก ( พระพุทธเจ้ากกุสันโธ)
จะก่ออาคารเป็นวิหารเพิ่มออกมาจากซุ้มพระพุทธรูป
อย่างเห็นได้ชัดเจน
แกนกลางที่พระพุทธเจ้าทั้ง๔ พระองค์
ประทับนั่งหันหลังชนกันนั้น
มักเป็นแกนก่ออิฐตัน
เพราะจะต้องรอบรับน้ำหนักส่วนยอดที่เป็นทรงศิขร
โดยมีผนังอีกชั้นหนึ่ง
รองรับเครื่องบนที่เป็นชั้นลดของส่วนหลังคา
เว้นเป็นช่องทางเดินประทักษิณรอบต่อเชื่อมกันได้ทั้งสี่ด้าน
ส่วนใหญ่ภายในอาคาร
ส่วนบนเพดานมักนิยมเขียนภาพแทนผ้าพิมพ์ลายแบบอินเดีย
ส่วนบนผนัง นิยมเขียนเป็นภาพอดีตพระพุทธเจ้าเรียงต่อกันจนเต็มผนัง
และภาพพระโพธิสัตว์ หรือเทวดาประกอบ
เนื่องจาก การสร้างอาคารลักษณะนี้
ทำให้ห้องแคบสูง และมืด
จำเป็นต้องเจาะช่องหน้าต่าง
หรือช่องให้แสงและอากาศถ่ายเทได้
เพื่อแก้ปัญหาเรื่องการระบายอากาศและความมืด
แต่อย่างไรก็ตาม
สถาปนิก ก็ไม่ได้ออกแบบหน้าต่างให้กว้าง
และสูงจนไม่สามารถรับน้ำหนักกดจากด้านบนได้.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น