"บันทึกหลังเที่ยว ย่างกุ้ง,หงสาวดี,พุกาม"
๑๖ - ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖
วันศุกร์ที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๖
ตอน: "ย่างกุ้ง"เมืองท่ามอญ - เมืองหลวงพม่า
เมืองย่างกุ้ง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำย่างกุ้ง
เดิมชื่อ “ดากอง” หรือ “ตะโก้ง” หรือ “ตะเกิ้ง(Dagon)”
เป็นสาขาหนึ่งของแม่น้ำอิรวดี
“เลียะเกิ้ง” เป็นชื่อ “เมืองตะโก้ง”
(มาจากภาษามอญ ๒ คำ คือ "เลียะ หรือ เล่ะ" แปลว่า "ไม้"
และ "เกิ้ง" แปลว่า “เกย ซ้อน” หมายถึง “ไม้เกยกัน”
เมืองย่างกุ้ง จึงเคยเป็นเมืองของชาวมอญที่อาศัยอยู่มาก่อน
พระเจ้าอลองพญา ( พ.ศ.๒๒๙๕ - พ.ศ.๒๓๐๑ )
กษัตริย์ผู้มีกำเนิดมาจากสามัญชน
มีอำนาจในการรบมากจนได้สถาปนาตนเอง
ขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่ง "ราชวงศ์โก้นบอง (คองบอง)"
ซึ่งเป็นราชวงศ์สุดท้ายของพม่า
พระองค์ได้ทรงนำกองทัพพม่าเข้าตีเมืองตะเกิ้ง หรือ ตะโก้ง
มีชัยชนะเหนือชาวมอญได้
แล้วทรงเปลี่ยนชื่อ เมืองตะเกิง,ตะโกง เป็น “เมืองย่างกุ้ง”
เป็นคำผสม ระหว่างคำว่า “ยาน”( yan) แปลว่า “ศัตรู ข้าศึก”
และคำว่า “โกน” ( koun) แปลว่า “หมดไป”
รวมแปลว่า “อวสานสงคราม”หรือ “จุดจบแห่งสงคราม”
ต่อมาในราวกลางพุทธศตวรรษที่ ๒๔
เมื่ออังกฤษเริ่มเข้ามายึดครองประเทศพม่า
อังกฤษใช้เมืองย่างกุ้งเป็นสถานีการค้า
เพราะอยู่ริมแม่น้ำย่างกุ้ง
ที่มีขนาดใหญ่และลึกเพียงพอ
ที่เรือรบของอังกฤษสามารถเดินทางเข้ามาจอดถ่ายสินค้าได้
จนภายหลังปี พ.ศ.๒๔๒๘ (ปีที่ ๑๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๕ ไทย )
อังกฤษก็ยึดครองประเทศพม่าได้ทั้งหมด
พม่าได้รับเอกราชในวันที่ ๔ มกราคม พ.ศ.๒๔๙๑
(ปีที่ ๓ ในสมัยรัชกาลที่ ๙ ไทย)
พม่ายังคงใช้เมืองย่างกุ้งเป็นเมืองหลวงมาโดยตลอด
จนถึง พ.ศ.๒๕๔๘ จึงได้ย้ายไป
ตั้งเมืองหลวงใหม่ ชื่อ “เนปีดอว์”
ตำแหน่งเมืองย่างกุ้ง จาก Google Map
พระธาตุเจดีย์ชเวดากอง ศูนย์กลางจิตใจของเมืองหลวงมอญ "ตะเกิ้ง" เมืองหลวงพม่า จนถึง ปัจจุบัน
พระเจ้าอลองพญา ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์คองบอง
พระธาตุเจดีย์สุเล่ วงเวียนใกล้ตึกแบบอังกฤษ เมืองย่างกุ้ง
เมืองย่างกุ้ง
ภายหลังปี พ.ศ.๒๔๒๘ (ปีที่ ๑๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๕ ไทย ) อังกฤษก็ยึดครองประเทศพม่าได้ทั้งหมด
พ.ศ.๒๕๔๘ พม่าย้ายเมืองหลวงไปอยู่ทางตอนเหนือขึ้นไป อยู่ระหว่าง เมืองย่างกุ้ง กับ มัณฑเลย์ เปลี่ยนชื่อประเทศใหม่เป็น "เมียนมาร์" มีเมืองหลวงใหม่ ชื่อ “เนปีดอว์”
เนปีดอว์ เมืองหลวงใหม่ของประเทศเมียนมาร์
๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น