ตามรอยมหาราข ( ๒๗ )
"หลักฐานทางโบราณคดี ที่วัดพระบรมธาตุแสนไห"
จากรายงานการขุดค้น-ขุดแต่งทางโบราณคดี วัดพระธาตุแสนไห
ของสำนักศิลปากรที่ ๘ เชียงใหม่ กรมศิลปากร ปี พ.ศ.๒๕๕๕
โดย นายสรธัช โรจนารัตน์ นักโบราณคดี
ที่ได้วางแผนผังการขุดครอบคลุมโบราณสถาน ๔ แห่ง
หลังจากการขุดแต่ง ขุดค้น พบว่า
ในโบราณสถานหมายเลข ๒ (วิหาร )
ได้พบพระพุทธรูปสำริด ขนาดหน้าตักกว้าง ๒๒ ซม. ๑ องค์
ลักษณะเป็นพระพุทธรูป ห่มจีวรเฉียง
ประทับนั่งขัดสมาธิราบ
พระพักตร์รูปเหลี่ยมมน พระโอษฐ์หนา พระนาสิกโด่ง พระขนงโก่ง
เม็ดพระศกเล็ก มีไรพระศก และ รัศมีเป็นเปลวสูง
สังฆาฏิยาวถึงพระนาภี
ชำรุดหลายแห่ง
นอกจากนั้น ยังพบชิ้นส่วนเศียรพระพุทธรูปสำริด
รัศมีเป็นเปลวอีกหลายองค์
โดยภาพรวมของพระพุทธรูปที่พบ
เป็นศิลปะแบบอยุธยา (อู่ทองรุ่น ๓)
อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๒๑ – ๒๒
จากลักษณะตัวอักษรที่ปรากฏบนอิฐส่วนประกอบของเสากลม
ที่เป็นอักษรล้านนา และที่อื่น ๆ
แสดงให้เห็นว่า วัตถุดิบในการก่อสร้างเจดีย์วิหาร
บนวัดพระบรมธาตุแสนไห นี้
ผลิตและก่อสร้างโดย "ช่างล้านนา"
แต่พระพุทธรูปที่พบ
กลับเป็นพระพุทธรูปสมัยอยุธยาตอนกลาง
จะเป็นไปได้หรือไม่ว่า
พระพุทธรูปทั้งหมดที่พบในโบราณสถาน (วิหาร) หลังนี้
เป็นพระพุทธรูปบูชาที่ทหารชาวอยุธยา
นำติดตัวมาในกองทัพสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ในครั้งนั้น
และเกิดชำรุดเสียหาย หรือด้วยเหตุใดก็ตาม
จึงนำมาฝากไว้ที่วัดพระธาตุแสนไหแห่งนี้.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น