ขันโป๊ยเซียน...สื่อสัมพันธ์ แรก
ของ ต๋อย - เรียม
วันศุกร์ที่ ๔ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๓
ตอนเช้า ไปหา ท่านเจ้าคุณพระราชศีลสังวร (ช่วง)
ที่วัดกลาง มัชฌิมาวาส
พี่แอ๊ว ณัฏฐภัทร ไปด้วย ท่านเจ้าคุณฯ ไม่ว่าง
จึงเปลี่ยน เส้นทางไปสำรวจ
บริเวณเมืองสงขลาเก่า (ที่๑) แทน
โดยมี "นายอุดม" เป็นคนพาไป
มี "อ้อย ธราพงศ์" และ "เรียม จ้อยเจือ"ไปด้วย
ดูป้อมเมืองเห็นชัด เพราะถากถางทำความสะอาดแล้ว
มีการเจาะช่องมอง ๆ ออกเฉียง ๆ ด้านข้าง
เป็น สมัยอยุธยาชัดเจน สวยงามดี
ท่านเจ้าคุณฯ ว่า เป็นแบบของพวกอาหรับ
ส่วนแนวกำแพงถูกเกลื่อนหมดไปแล้ว เหลือเพียงป้อม
ดูป้อมแล้ว ไปดู "วัดเขาน้อย"
พบหลวงตาเจ้าอาวาส ชื่อ "หลวงตาญาน"
เกิดชะตาต้องกัน เลยกินข้าวที่วัด เสร็จแล้ว
ท่านให้ดูของในห้องเก็บของ
แล้วบอกว่า จะยกให้ทั้งหมด
เพราะถูกชะตากับเรา
ยกเว้นพระพุทธรูปสมัยอยุธยาที่ขุดพบในบริเวณวัด
จะให้เป็นของสงฆ์
แต่ไม่แน่ นาน ๆ อาจะยกให้ก็ได้
ก่อนอื่น ท่านให้มอบ "ขัน" ให้เรามาก่อน ๒ ใบ
เป็นขันสำริด และขันลงหิน
ใบหนึ่งมีลายโป๊ยเซียน เรายกให้ "เรียม"
นำไปเสนอเป็นผลงาน ลงทะเบียนเข้า พช.สงขลา
ส่วนขันใบธรรมดา ที่ไม่มีลวดลายนั้น
จะเอาไว้ใช้ส่วนตัว
หลังจากนั้น ขึ้นไปดู เจดีย์สมัยอยุธยาที่บนเขาน้อย
ใคร ๆ ก็ว่าเป็นสมัยศรีวิชัย
คงต้องรีบบูรณะ และศึกษาก่อน
ถึงจะได้มีข้อมูลประกอบเพิ่มเติมได้ชัดเจนขึ้น
แต่มีส่วนที่บูรณะในสมัยอยุธยา นั้น ชัดเจน
เพราะมีหลักฐาน พระพุทธรูปสมัยอยุธยาที่ขุดได้ยืนยัน
ป้อมเมืองสงขลา สมัยที่ ๑ สมัยอยุธยา
สถานที่ตั้งวัดและเจดีย์ วัดเขาน้อย จ.สงขลา
โบสถ์หลังนี้ หลวงตาญาน สร้าง
เจดีย์วัดเขาน้อย เมื่อยังไม่บูรณะ
เจดีย์ วัดเขาน้อย หลังบูรณะแล้ว
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สงขลา ขันโป๊ยเซียน น่าจะเก็บอยู่ในอาคารนี้ เรียมนั่ง ทำงานในส่วนของพิพิธภัณฑ์ ตรงช่องประตูเปิด ประตูที่ ๓ จากขวา
หน่วยศิลปากรที่ ๙ ทำงาน อยู่ ๓ ห้องประตูที่ปิด
ขันลงหิน ไม่มีลาย (ตัวอย่าง) แต่ขันลายโป๊ยเซียน ต้องไปดูที่ พช.สงขลา (ไม่มีรูป )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น