เที่ยวสงขลาครั้งที่ ๒ (๒๓-๒๖ มิ.ย.๖๕)
แล้วกลับมาเล่าเติม
"หลวงปู่จำเนียร โชติธัมโม"
พระผู้สืบทอดเจตนารมณ์ ของหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด
จนในปี พ.ศ.๒๕๐๐
หลวงปู่จำเนียร โชติธัมโม
ศิษย์สำนักวัดเขาอ้อ จังหวัดพัทลุง
จากวัดพะโคะ อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา
ได้เข้ามา ปฏิบัติธรรม อยู่ในสถานปฏิบัติธรรม ต้นเลียบ แห่งนี้
ท่านมีความสามารถ ช่วยเหลือรักษาผู้ที่ถูกคุณไสย ได้
ทำให้ชาวบ้าน นับถือและเชื่อกันว่า
ท่านเป็นผู้ที่เมตตามหานิยม มีวาจาสิทธิ์
เมื่อท่านมาจำพรรษาที่ สำนักวิปัสสนากรรมฐาน ต้นเลียบ
ก็ได้รับความร่วมมือจากชาวบ้านในละแวกใกล้เคียง
ทั้งบ้านวัดเล็ก บ้านเลียบ
มาช่วยกันพัฒนาเพื่อให้
เหมาะเป็นสถานที่เจริญธรรม วิปัสสนากรรมฐาน ต่อไป
ก่อนเวลาที่หลวงปู่จำเนียร โชติธัมโม
จะมรณภาพ ๑ ปี
ท่านได้กำหนดรู้วันมรณภาพของท่านล่วงหน้า
จึงได้เขียนพินัยกรรม ไว้ ในปีนั้น คือ พ.ศ.๒๕๓๘ ว่า
จากนี้ไปอีกหนึ่งปี
ท่านจะมรณภาพ ในวันอาทิตย์ ก่อนเข้าพรรษา
ห้ามเผาศพ ให้เก็บศพท่านไว้ ศพจะไม่เน่าเปื่อย
แต่ไม่มีใครเชื่อ
ครั้นถึงวันก่อนวันเข้าพรรษา ๗ วัน
ท่านได้บอกกล่าวกับลูกศิษย์ใกล้ชิดว่า จะละสังขารแล้ว
ครั้นถึงวันอาทิตย์ที่ ๒๑ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๓๙ เวลา๒๑.๒๐ น.
ท่านได้มรณภาพ ไปอย่างสงบ
รวมอายุท่านได้ ๙๙ ปี ๔๐ พรรษา
ยังคงเหลือแต่ร่องรอยการปฏิบัติและคุณงามความดี
ไว้ให้คนรุ่นหลังได้เจริญรอยตามและยึดเป็นเยี่ยงอย่างสืบไป
ปัจจุบัน
สรีระสังขาร ของหลวงปู่จำเนียร โชติธัมโม
ไม่เน่าเปื่อย มีสภาพแข็งเหมือนหิน
บรรดาลูกศิษย์ และคณะกรรมการ
จึงได้เก็บรักษาร่างของท่านไว้ในโลงแก้ว
ตามที่ระบุไว้ในพินัยกรรม
ณ สำนักสงฆ์ต้นเลียบ หมู่ที่ ๑ ตำบลดีหลวง อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา มีลูกศิษย์ลูกหาที่ศรัทธาเคารพนับถือ
และผู้ที่ท่านเคยช่วยเหลือต่างแวะเวียนเข้ามากราบไหว้สรีระของท่าน
อย่างต่อเนื่อง
ต้นเลียบต้นนี้ กระทรวงวัฒนธรรม
คัดเลือกให้เป็น “รุกขมรดกของแผ่นดิน”
คือ มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์
มีความสำคัญต่อชุมชน
และหรือมีตำนานเรื่องราวประกอบ
อยู่ในพื้นที่ที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรมหรือสถานที่สำคัญต่าง ๆ
และเป็นต้นไม้หายาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น