"สทิง สิงขร สงขลา"
๒๔ - ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๕
ตอน : วัดพะโคะ (วัดราชประดิษฐาน) (๕)
โดยสรุปแล้ว วัดราชประดิษฐาน หรือ วัดพระโคะ
เป็นวัดใหญ่ที่สำคัญ
ในฐานะที่ตั้งศูนย์กลางการปกครองคณะสงฆ์คณะลังกาชาติ
ซึ่งตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของทะเลสาบสงขลา
หรือบริเวณคาบสมุทรสทิงพระ
มี เจ้าอาวาสที่มีบทบาทสำคัญบนคาบสมุทร สทิงพระ
ที่เรียกขานนาม ว่า “เจ้าพะโคะ” หรือ “หลวงปู่ทวด”
ในช่วงระหว่าง พ.ศ.๒๑๔๖
( ปีที่ ๑๔ ในรัชกาล สมเด็จพระนเรศวรมหาราช )
ถึง พ.ศ.๒๒๔๒ ( ปีที่ ๑๒ ในรัชกาลสมเด็จพระเพทราชา )
ประมาณ ๑๐๐ ปี
จึงมีเจ้าพะโคะ หรือ หลวงปู่ทวด ทั้งหมด ๓ องค์ คือ
๑.พระครูเทพราชเมาฬีศรีปรมาจารย์ราชประชา เจ้าคณะลังกาชาติ
เจ้าอาวาสวัดพะโคะ
๒.พระครูสัทธรรมรังสีพุทธบวรจารีย์ เจ้าคณะลังกาชาติ
เจ้าอาวาส วัดราชประดิษฐาน
และโดยเฉพาะ องค์ที่ ๓ คือ
สมเด็จพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์
หรือ สมเด็จเจ้าพะโคะ
ซึ่งท่านมีชาติกำเนิดที่ตำบลดีหลวง สทิงพระ เมืองสงขลา โดยตรง
อนึ่ง ถ้าสมเด็จพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์ หรือ สมเด็จเจ้าพะโคะ ท่านเกิด พ.ศ. ๒๑๒๕ ตามประวัติหลวงปู่ทวด
จะตรงกับปี ที่ ๑๔ ในรัชกาลสมเด็จพระมหาธรรมราชา
และถ้าหากท่านได้ร่ำเรียน จนได้อุปสมบท
เข้ามาศึกษาต่อและปฏิบัติสมณะกิจอยู่ในพระนครศรีอยุธยา
จนได้รับโปรดเกล้าฯ พระราชทานสมณศักดิ์
เป็นที่ "สมเด็จพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์"
และ พระมหากษัตริย์ได้โปรดฯ ให้
ออกมาบูรณะวัดราชประดิษฐาน (วัดพะโคะ)
ใน ปี พ.ศ.๒๒๔๒ ( ปีที่ ๑๒ ในรัชกาลสมเด็จพระเพทราชา )
หลวงปู่ทวดองค์นี้ ( สมเด็จพระราชมุนีสามีรามคุณูปมาจารย์ )
จะต้องมีชนมายุ ถึง ๑๑๗ ปี
ซึ่งมีความเป็นไปได้โดยยากแท้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น