สำรวจอยุธยา หลังโควิด-19
ตอนที่ ๒ : วัดท่าเหยี่ยว
เล่าปี่ หรือ มงคล แสงจักร
ขับรถมารับที่ วัดปราสาททอง
แล้วพาข้ามคลองบางบาล ไปดู "วัดท่าเหยี่ยว" ต.บางชะนี อ.บางบาล
ต้องไปจอดรถไว้ใต้สะพานจุฬามณี ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
ได้ยินว่า การสร้างสะพานในครั้งนี้
ต้องผาติกรรมที่วัดร้าง ไป ๑ วัด
เราพบคนทำคอกเลี้ยงควายใต้สะพาน
กำลังเตรียมทำข่ายดักสัตว์น้ำ
"แงซายปี่" ผู้กว้างขวาง
ขอให้เด็กหนุ่มคนหนึ่ง ช่วยนำทางบุกป่าเข้าไปในดงป่า
"วัดท่าเหยี่ยว(ร้าง)"
ฝนลงปรอย ๆ ต้องกางร่ม เมื่อเข้าเขตวัด
แต่ไม่มีร่อยรอย หรือ ซากอะไรให้เห็น
ต้นไม้ใหญ่ ตำแยแมว ขึ้นเต็มไปหมด หญ้ารก
ดูผ่าน ๆ น่าจะทำเป็นป่าชุมชนได้ดี
ไม่นานก็ถึงเป้าหมายที่จะไปดู คือ
ซากอาคาร ๒ ชั้นฐานแอ่นโค้งท้องสำเภา หลังหนึ่ง
มี ๒ ชั้น ๒ ห้อง ใต้ถุนชั้นล่างมีช่องประตูยอด
โค้งแหลมแบบเปอร์เซีย ๒ ช่อง
ชั้นบนเป็นช่องหน้าต่าง ด้านละ ๒ ช่อง
ส่วนด้านสกัดทางทิศเหนือมีช่องประตูทางขึ้น ๑ ประตู
แต่เดิมคงใช้บันไดไม้ แต่ผุพังไปหมดแล้ว
อาคารหลังนี้มีต้นไม้ขึ้นปกคลุมบางส่วน
เนื่องจากป่าค่อนข้างรกชัฏ และมีฝนตก
จึงไม่มีเวลาตรวจสอบโบราณสถานอื่น ๆ
ถ่ายรูปแล้วกลับออกมาทางเดิม
โดยสรุปในชั้นต้น ว่า
อาคารหลังนี้ เป็นอาคารกุฏิขนาดอยู่คนเดียว
สมัยอยุธยาตอนปลาย ราวพุทธศตวรรษที่ ๒๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น