อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) (ต่อ)
ชีวิตนักโบราณคดี
ตอน : เมื่อ "ผี ต้นแจง" เจอกับ "อึ่งโดดร่ม"
ที่แหล่งเตาทุเรียง สุโขทัย
ภาระกิจ ขุดแหล่งโบราณคดี เตาทุเรียง
ใช้เวลาในการดำเนินงาน ๔๕ วัน
ชีวิตในช่วงวัยเวลานั้น
แข็งแกร่ง อดทน กล้าหาญ และ รับผิดชอบงานมาก
ช่วงระยะเวลาที่ทำงาน มีงานเฉลิมฉลองพระบรมราชานุสาวรีย์
พ่อขุนรามคำแห่งมหาราช
มีงานสังสรรค์ชุกมาก
เพราะอยู่ในช่วงเวลาเทศกาลสงกรานต์
นั่งร้านยายเค้า ร้านตาชู
ดูลิเก ดูรำวง วัดตระพังทอง กันเกือบสว่างทุกวัน
พอถึงวันเปิดทำงาน ( วันศุกร์ที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๑๙ )
เกรงจะตื่นไม่ทัน เพราะติดลมอยู่หน้าพ่อขุนฯ
เลยบอกประสิทธิ์ (ช้าง) ไว้ ว่า
จะล่วงหน้าไปรอที่เตาทุเรียงก่อน ตั้งแต่ ตี ๔
พรุ่งนี้ เอาข้าว เอาน้ำไปฝากด้วย
ว่าแล้วก็เดินดุ่ม ๆ หายไปความมืด ของถนนข้างศาลตาผาแดง
ออกประตูศาลหลวง ตัดเข้าวัดพระพายหลวง
(ยังไม่ได้ขุดลอกคูรอบวัด)
เงียบ และ วังเวง
ไปนอนอยู่ที่เนินใต้ต้นแจง ข้างแหล่งโบราณสถาน
(วัดเตาทุเรียง)
รอเวลาฟ้าสว่าง
เด็กเลี้ยงควาย ต้อนควายผ่านมา
เห็นคนนอนอยู่คนเดียว
คิดว่า
เป็นศพที่เขาฆ่าตาย...แล้วเอามาทิ้งไว้
เอาก้อนอิฐ ปาเสริฟ ๆ ดู
เลยต้องตื่น...ดีว่าเด็กไม่ตกใจคิดว่า
"ผีหลอก"
สุดท้าย เด็กเลี้ยงควายกลุ่มนั้น ผ่านไป
กลุ่มใหม่ก็กำลังจะมาอีก
เลยตัดสินใจ ปีน ขึ้นไปนอนบนต้นแจง
ซึ่งมีกิ่งก้านสาขา สอดประสานกันแน่น
จนสามารถนอนได้
หลับรอดปลอดภัยจากพวกเด็กเลี้ยงควาย
จน ประสิทธิ์ (ช้าง) และคนงาน มาถึงหลุมขุดค้น
อาหารเช้ามื้อนี้ "แกงอึ่ง โดดร่ม มะขามอ่อน"
"ผีต้นแจง" กินแต่ข้าวเปล่า ๆ ดีกว่ามั๊ง ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น