อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) (ต่อ)
ชีวิตแรกรับราชการ : ตำแหน่ง ภัณฑารักษ์ จัตวา พช.พระนคร
ตอน : เราจะเรียนโบราณคดี ได้อย่างไร ?
วิชาโบราณคดี ตามเนื้อหาแท้ ๆ ของตัวเองแล้ว
เป็นวิชาที่ใช้หลักในการอนุมานมากที่สุด
ความใดที่มีเหตุ มีผล ดีที่สุด
หรือ การตีความหมายนั้น
เป็นที่ยอมรับและยึดถือเป็นแนวทางที่จะให้การวิจัย
หรือ การอนุมานอื่น ๆ อาศัยไปพลาง ๆ ก่อน
แต่ในการวิจัย หรือ ตีความหมายที่ออกมานั้น
จะคลาย หรือสลายความสำคัญลง
เมื่อมีการตีความหมายใหม่
ที่มีเหตุผล ดีกว่า เป็นที่ยอมรับมากกว่าเกิดขึ้น
เพราะฉะนั้น ในการศึกษาทางโบราณคดี
นักโบราณคดี จะมุ่งศึกษาเฉพาะไปแต่ในทางหนึ่งทางใดไม่ได้
แต่นักโบราณคดี จำเป็น
ที่จะต้องเรียนรู้ศึกษา
เรื่องราวรอบตัวในทุก ๆ แขนง พอประมาณ
เรียกกันตามภาษาชาวบ้าน ว่า
“รู้เหมือนเป็ด”
และนำเอาทุกวิชา นั้น มาปริวัตรกันเข้า
สรุปผล คือ เหตุของผลอันใดอันหนึ่ง
ที่จะต้องทำการอนุมานออกมาเป็นแนวความคิดใหม่
และชี้แจงนำเสนอให้ สังคมทราบ
ส่วนจะเชื่อหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับเหตุผล ที่นำเสนอ
และ นั้นคือ “การเรียนโบราณคดี”
คัดจากบันทึกประจำวัน
วันเสาร์ที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น