อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์)
เมื่อแรกรับราชการ ปี ๒๕๑๖
ตอน : เรื่องนี้ "พิพัฒน์ ศิรินุต" ตีแผ่มานานแล้ว
วันจันทร์ที่ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๑๖
วันนี้เป็นวันหยุด ไม่ได้ไปทำงาน
แต่เลยเอาเรื่องไปส่งที่โรงพิมพ์หนังสือพิมพ์สยามรัฐ
เรื่อง “นิทรรศการประติมากรรมสำริด”
การเขียนบทความเรื่องนี้
เพื่อเป็นการเผยแพร่กิจการงานของพิพิธภัณฑ์
ให้ไปสู่สายตาของประชาชนทั่วไป
แต่เนื่องจากในบทความนี้
ได้วิจารณ์และตำหนิการทำงานในวงราชการ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรมศิลปากร
ซึ่งเป็นหน่วยงานที่ข้าพเจ้าทำงานอยู่
จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องใช้ชื่ออื่น แทน ชื่อจริง
ชื่อนั้น ก็คือ “พิพัฒน์ ศิรินุต”
การตำหนิเป็นการตำหนิเพื่อก่อ
จริงอยู่กรมศิลปากร มีงานที่ต้องดำเนินการมากมายหลายเรื่อง
ย่อมทำงานให้เสร็จเท่าทันโดยทั่วถึงไม่ได้
แต่งานบางอย่าง
ไม่ใช่งานที่จะต้องอาศัยเวลาในการรอคอยเป็นระยะเวลานาน
เพราะเป็นงานเร่งด่วน
คือ ต้องแข่งกับพวกมิจฉาชีพ
หรือ พวกลักลอบขุดค้น ทำลาย
แม้ว่ากรมศิลปากรจะมีเงินน้อย
ไม่เพียงพอที่จะไปดำเนินการขุดค้นในบริเวณส่วนใหญ่ได้ทั้งหมด
ก็ควรจะแบ่งขุดเฉพาะบางแห่งบางตอน
เพื่อให้ได้มาซึ่งข้อมูลไว้บ้าง
ในขณะเดียวกัน ก็ควรดำเนินงาน
ตั้งโครงการใหญ่ไว้รองรับในช่วงต่อไป
ดังนั้น เมื่อทราบข่าววิกฤติ
กับแหล่งโบราณคดี หรือ โบราณสถานแล้ว
จะปล่อยทิ้งไว้ไม่ทำอะไรเลยเป็นแรมปี
ก็เห็นทีว่า จะตามไปแก้ไขอะไรไม่ทัน
อย่างน้อย กรมศิลปากร
ก็ควรกำหนดมาตรการณ์ในการป้องกันให้รัดกุม
ไม่ให้โบราณวัตถุชิ้นดี ๆ งาม ๆ
ต้องถูกส่งออกไปนอกประเทศได้
ก็เป็นการดีที่สุดที่จะกระทำได้ในเวลาเร่งด่วนเช่นนี้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น