ตอน ๓ : ปราสาทเมืองต่ำ จ.บุรีรัมย์
วันอาทิตย์ที่ ๙ มกราคม พ.ศ.๒๕๑๕ แรม ๙ ค่ำ
ออกจากปราสาทบ้านพลวง
บรรหาร ขับรถย้อนกลับมา มาจนถึง อำเภอประโคนชัย
เลี้ยวซ้ายไปตามทางเข้าอำเภอบ้านกรวด
และแยกขวาไปปราสาทเมืองต่ำ
ปราสาทเมืองต่ำ
เป็นศาสนสถานที่สร้างตามคติความเชื่อทางศาสนาฮินดู
มีลักษณะเป็นศาสนสถาน ประจำเมืองหรือ ประจำชุมชน
ตั้งอยู่ที่ ตำบลจระเข้มาก อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์
ชาวบ้านเมืองต่ำ เรียก โบราณสถานแห่งนี้ ว่า
"ปราสาทเมืองต่ำ"
เพราะปราสาทแห่งนี้ตั้งอยู่บนพื้นราบ
ส่วนปราสาทพนมรุ้งตั้งอยู่บนเขา
ไม่ได้เรียกว่า “ปราสาทเมืองสูง”
แต่เรียกว่า
"ปราสาทพนมรุ้ง"
ตามความเคยชินที่เรียกกันสืบต่อมา
ทั้งที่ส่วนหนึ่งของคนในเมืองต่ำ
จะมีกลุ่มชาวลาว
เข้ามาอยู่แทนที่เป็นบางส่วนแล้วก็ตาม
ปราสาทเมืองต่ำและปราสาทพนมรุ้งอยู่ไม่ห่างกันมาก คือ
ห่างกันประมาณ ๘ กิโลเมตร
การวางผังและภูมิทัศน์ของปราสาทเมืองต่ำ
ประกอบด้วย เทวาลัย หรือ ปราสาท ๕ หลัง
บนฐานเดียวกัน มีน้ำล้อมรอบ
เปรียบประดุจเกษียรสมุทร
ภาพสลักบนทับหลังส่วนใหญ่
เป็นภาพเกี่ยวกับอวตารของพระนารายณ์
ประกอบกับการสร้างสระน้ำล้อมรอบ จึงเห็นชัดเจน ว่า
เป็นการวางผังรูปแบบของไวษณพนิกาย
คล้าย ๆแบบการวางผังของปราสาทศีขรภูมิ เช่นกัน
ในขณะที่ ปราสาทที่ตั้งอยู่บนเขาใหญ่ ( วนำ รุง )
มีเจตนาจะสร้างขึ้นเพื่อ
อุทิศถวายให้พระศิวะเจ้า ในลัทธิไศวนิกาย
ผู้อยู่บนเขาไกรลาศ
ทั้ง ๆ ที่ภาพสลักเล่าเรื่องส่วนใหญ่
จะเป็นเรื่องราวของพระนารายณ์ ก็ตาม
ปราสาทเมืองต่ำ เป็นศาสนาสถานฮินดู
ศิลปะขอมในประเทศไทย
แบบปราสาทบาปวน
อายุประมาณ พ.ศ. ๑๕๕๑ - ๑๖๓๐
หรือ พุทธศตวรรษที่ ๑๖ – ๑๗
เมื่อเราไปถึงคณะทัศนาจรกำลังพักกินอาหารกลางวัน
บรรหารเที่ยวเดินถ่ายรูปโดยรอบ ๆ บริเวณ
ส่วนเรา ๓ คน ประเดิม,เผือก และฉัน
หลบไปนั่งคุยกันอยู่ที่มุมปราสาทด้านหนึ่ง
เพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่า
"ประเดิม" สนใจในเรื่อง "ปรมาตมัน"
คิดหาทางสงบทางใจเช่นเดียวกัน
วันนี้ที่ปราสาทเมืองต่ำ คึกคักเป็นพิเศษ
เพราะชาวบ้านพากันออกมารับรองคณะนักทัศนาจร
เมื่อมาถึง ชาวบ้าน พากันนั่งต้อนรับนักท่องเที่ยว
เป็นแถวเป็นแนวอย่างเรียบร้อย
เหมือนรับเจ้านายมาเยี่ยมบ้าน เช่นนั้น
สภาพของพวกชาวบ้าน ดูน่าสงสารมาก
เมื่อเปรียบเทียบกับนักทัศนาจรของท่านอาจารย์ฯ
เราเพิ่งมาทราบในตอนหลังว่า
ชาวบ้านพากันเก็บมะพร้าวอ่อนมาปอกตั้งไว้
ต้อนรับ ผู้มาเยือน โดยเฉพาะ
เมื่อท่านอาจารย์ ฯ ทราบ
ก็บอกบุญเรี่ยรายให้นักทัศนาจรของท่าน
ช่วยค่ามะพร้าวของชาวบ้านที่จัดมาต้อนรับ
ดูยอดการทำบุญในครั้งนี้
น่าจะได้เป็นจำนวนพันบาทขึ้น
เพราะที่เห็นทำบุญอย่างต่ำที่สุด ก็ ๕ บาท
ส่วนใหญ่ทำบุญ คนละ ๑๐ - ๒๐ บาท โดยเฉพาะฝรั่ง
พี่แอ๊ว ( อาจารย์ อัญชนา อิ่มสมบัติ โบราณคดี รุ่นที่ ๑๐ )
ทำหน้าที่บริหารจัดการ
เรื่อง ที่พัก และ อาหารการกินลูกของลูกทัวร์
จัดข้าวเหนียว ไก่ย่าง และเนื้อเค็ม
มาให้ สำหรับพอกินสำหรับพวกเรา ๕ คน
พวกเราไม่สนใจว่า อาหารที่ให้มานั้น
จะเป็นส่วนที่เหลือจากลูกทัวร์หรือไม่
เกรงใจแต่พวกน้อง ๆ ของบรรหาร จะรังเกียจหรือเปล่า
ขอบคุณ ภาพประกอบสวย ๆ จาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น