ปราสาทศรีขรภูมิ สุรินทร์
วันอาทิตย์ที่ ๙ มกราคม พ.ศ.๒๕๑๕ แรม ๙ ค่ำ
อากาศเมื่อคืนหนาวเย็นมาก แต่พวกเรา ( ประเดิม เติมมี,บรรหาร วงศ์เจริญ,อี๊ด แฟนบรรหาญ,น้องสาวบรรหาญ,เผือก สุปิยะ รอดนิยม และข้าพเจ้า ต้องตื่นกันแต่เช้า
เพราะจะรีบไปกันก่อนพวกคณะทัศนาจร
ด้วยจะต้องเดินทางไปอีกหลายแห่ง
แต่ถึงกระนั้นกว่าจะออกจากบ้านได้ ก็เกือบ ๗ นาฬิกาแล้ว
เราไปพบกับคณะทัศนาจรที่ตลาดสด ทักทายกันแล้ว
เลยไปหาพี่เหนียง (รุจิพันธ์ ดอกงา โบราณคดี รุ่น ๑๒) ที่บ้าน
พี่เหนียงยังไม่ตื่น
เลยต้องปลุกและชวนออกมาด้วยกัน
พี่เหนียงเลี้ยงอาหารเช้า ๑ มื้อ เลยช้าไป
จนเกือบ ๐๘.๓๐ น. จึงออกเดินทาง
พี่เหนียงไปด้วย
จุดแรกที่เราจะไปในวันนั้น คือ
ปราสาทบ้านระแงง หรือ ปราสาทศรีขรภูมิ
ระยะห่างจาก อำเภอเมืองสุรินทร์ ประมาณ ๓๒ ก.ม.
(ถ้าหากจำไม่ผิด)
ตั้งอยู่ข้างวัดบ้านปราสาท บ้านปราสาท ตำบลระแงง อำเภอศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์
ปราสาทหลังนี้เป็นปราสาทที่งดงามที่สุดในจังหวัดสุรินทร์
พวกเราตามไปทันคณะทัศนาจรพอดี กับ
ท่านอาจารย์ฯ บรรยายจบพอดี กำลังเดินดูกัน
หลายคนที่ฉันรู้จัก ทักทายกันเล็กน้อย ขอ Sheet คำบรรยายของท่านอาจารย์ฯ ได้ ๓ ชุด ที่เป็นภาษาไทย
แต่ภาษาอังกฤษไม่เหลืออยู่เลย
เพราะโรเนียวมาน้อย และคนนิยมกันมาก
ถึงอย่างไร ชีทภาษาไทย ฉันก็ไม่ได้
เท่าที่มองเห็น
ปราสาทศีขรภูมิเป็นปราสาท ๕ หลัง สร้างด้วยอิฐ
เป็นศาสนสถานในลัทธิไศวนิกาย
ศิลปะแบบบาปวน อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๕ - ๑๖
รอบโบราณสถาน มีสระน้ำล้อมรอบและถูกตัดโดยถนน
ทำให้ผังของปราสาทเป็นกากะบาด และ
ต่อมาในพุทธศตวรรษที่ ๒๒
ได้มีการบูรณะเพิ่มเติมที่องค์ปราสาทแถวหลังฝั่งทิศใต้
เป็นแบบศิลปะล้านช้าง
ซึ่งยังมีจารึกอักษรธรรมปรากฏอยู่
ด้วยการบูรณะเพิ่มเติมในยุคหลัง
ทำให้ปราสาทหินศิลปะขอมในประเทศไทย
ดูมีลักษณะสวยงามไปอีกแบบหนึ่ง
ขอบคุณ ภาพประกอบจาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น