อัตชีวประวัติปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์ ) ชีวิตตกภูมิ "คนต้องขื่อคา" พ.ศ.๒๕๑๓ ตอนที่ ๑

ตอนที่ ๑ : สำรวจวัด เตรียมโครงการทำแผนแม่บท

อุทยานประวัติศาสตร์ พระนครศรีอยุธยา

วันอาทิตย์ที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๑๓

เริ่มต้น นั่งรถไฟ ไปลงสถานีรถไฟอยุธยา

นั่งรถไปหัวรอ ต่อไปลงทางเข้าวัดหน้าพระเมรุ

บ้านเช่า ริมแม่น้ำลพบุรี

วันจันทร์ที่ ๔ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๑๓

กินอาหารเช้า หัวรอ ต่อรถไปสำรวจวัด

พื้นที่ฝั่งอโยธยา เริ่มต้น จากวัดใหญ่ชัยมงคล

...สภาพของวัดในปัจจุบันได้แปรสภาพ

ไปให้ทันสมัยตามรสนิยม

หากไม่ติดด้วยพระราชบัญญัติโบราณวัตถุสถาน แล้ว

ก็อาจจะไม่มีสิ่งใดคงหลงเหลือ

ให้ดูอยู่ได้มากนัก

ออกจากวัดใหญ่ชัยมงคล

ไล่สำรวจเรื่อยไปทางใต้ ของวัดใหญ่ฯ

โดยสำรวจตามแผนที่

ที่นำข้อมูลจากแผนที่พระยาโบราณราชธานินทร์

ประกอบข้อมูลที่ข้อมูล

ที่ถอดออกมาจากภาพถ่ายทางอากาศ

และสร้างเป็นแผนที่อีกฉบับ

กลุ่มวัดร้างที่อยู่ถัดไปนี้

ถูกรถแทรกเตอร์ถราบจนเป็นพื้นนาพื้นไร่ ไปหมดสิ้น

ไม่เหลือซากที่เด่นชัดไว้ให้สังเกตได้เลย

นอกจากเศษอิฐและกระเบื้องที่กระจัดกระจายอยู่โดยทั่วไป

แนวคลองที่เห็น

ก็เลือนรางเพราะตื้นเขินมากแล้ว

แต่ยังพอเห็นเป็นเค้าลางอยู่บ้าง

เราใช้เวลาตระเวนสำรวจวัดในแถบนี้ คือ

เริ่มต้นตั้งแต่ "วัดใหญ่ชัยมงคล" ไปจนถึง "วัดอุโบสถแดง"

แล้ววกลัดทุ่งออกไปจนถึงทางตะวันออกสุด

จนสิ้นสุดถึง"วัดกุฎีหัก" และ "วัดสามปลื้ม"

ใช้เวลาเพียงครึ่งวัน

ได้วัดตามที่ระบุไว้ในแผนที่ประมาณ ๕๐ วัดเศษ

ตลอดทั้งยังได้ชื่อวัดร้างอีกหลายวัด

สอบถามได้มาจากชาวบ้านเป็นส่วนใหญ่

ซึ่งชื่อต่าง ๆ เหล่านี้

เป็นชื่อที่ชาวบ้านเรียกเองและตั้งขึ้นตามสิ่งที่พบเห็น

จะเอาเป็นหลักฐานที่แน่นอนไม่ได้

แต่ก็ไม่ควรจะละทิ้งไปเสียทีเดียว

จากการสอบถามชาวบ้าน

ได้ข้อมูลที่ชัดเจนว่า

เจ้าอาวาสวัดใหญ่ มีอิทธิพล

ทำให้ชาวบ้านในแถบนั้น....เกรงกลัวมาก

เราได้ข่าวมานานแล้วว่า

เจ้าอาวาส....

นิยมขายอิฐ และ ดิน

ชาวบ้านจึงเกรงว่า เจ้าอาวาสจะไปไล่ที่

จึงไม่อยากให้ข้อมูลอะไรมากนัก.