ประวัติศาสตร์ไทยก่อน จนถึงยุครัตนโกสินทร์: เจดีย์ชเวซิกอง (Shwezigon Pagoda)

เจดีย์ชเวซิกอง (Shwezigon Pagoda)

เจดีย์ชเวซิกอง (Shwezigon Pagoda) "ชเวสิกอง" หมายถึง เจดีย์ทองแห่งชัยชนะ (ชเว = ทอง)

เป็นเจดีย์ใหญ่ ทรงระฆังคว่ำพื้นผิวภายนอกถูกปิดด้วยทองคำเปลว ปัจจุบันมีความสูงราว ๕๓ เมตร หรือ ๑๖๐ ฟุต มีลวดลายปูนปั้นอยู่ ๓ แถว และมีเจดีย์เล็ก ๆ เป็นบริวารอยู่รายรอบ

เจดีย์ชเวซิกอง สวยงาม ศักดิ์สิทธิ์และเก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศพม่า เป็นที่เคารพนับถือของทั้งชาวพม่าและชาวไทย ตั้งอยู่ที่เมืองพุกาม สร้างโดย พระเจ้าอนิรุทธ์ แล้วเสร็จในรัชกาลพระเจ้ากยันสิต แห่งอาณาจักรพุกาม ประมาณต้นพุทธศตวรรษที่ ๑๗ ภายในเจดีย์เชื่อว่าบรรจุพระเขี้ยวแก้วมาจากลังกา และพระสารีริกธาตุ ส่วนพระนลาฏ (หน้าผาก) และพระบรมสารีริกธาตุ ส่วนพระรากขวัญ (ไหปลาร้า) มาจากเมืองศรีเกษตร โดยอัญเชิญมาจากลังกา บนหลังช้างเผือก พระเจ้าอนิรุทธ์ได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า ถ้าช้างเผือกคุกเข่าลงที่ใด จะสร้างเจดีย์ไว้ที่นั้น ช้างเผือกได้มาหยุดและคุกเข่าตรงตำแหน่งของพระธาตุชเวซิกอง จึงให้สร้างเจดีย์ขึ้น แต่สร้างได้เพียงแค่ฐานสามชั้น พระเจ้าอนิรุทธิ์เสด็จสวรรคตเสียก่อน ต่อมาพระเจ้ากยันสิต ทรงครองราชย์ต่อจากพระเจ้าสอลู ได้สร้างเจดีย์นี้ต่อจากการแนะนำของพระชินอรหันต์ จนสำเร็จในที่สุด

ปัจจุบันพระเจดีย์ชเวซิกอง ถือเป็นหนึ่งในห้าแห่งปูชนียสถานที่สำคัญสูงสุดของชาวเมียนม่าร์ (มหาสถาน ๕ แห่ง ได้แก่ พระธาตุชเวซิกอง เมืองพุกาม,พระธาตุชเวดากอง เมืองร่างกุ้ง,พระธาตุชเวมอดอว์ (มุเตา) เมืองหงสาวดี,พระธาตุชเวสันดอว์ เมืองแปร,และพระมหามัยมุนี เมืองมัณฑเลย์