การขนช้างโดยเรือเดินสมุทร (ไปอังกฤษ ? ) ที่เมืองร่างกุ้ง พม่า เมื่อ พ.ศ.๒๔๔๘ ปีที่ ๓๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๕
มีผู้สงสัยการขนช้างในสมัยอยุธยา จะเป็นเช่นไร ขอนำมาเพิ่มเติมไว้ในที่นี้ด้วย ว่า
ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช พ.ศ.๒๒๐๐ มีฝรั่งเศสนายกำปั่น บรรทุกสินค้าเข้ามาค้าขาย ครั้งนั้น สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินให้ต่อกำปั่นใหญ่ลำหนึ่ง ครั้นเสร็จแล้วจะเอาออกจากอู่ จึงถามฝรั่งว่า ทางเมืองฝรั่งเศสเขาทำกันอย่างไร จึงเอาออกได้ง่าย นายกำปั่นฝรั่ง ผู้ชำนาญการใช้รอกกว้าน ก็แต่งการผูกรอกกว้านและจักรชักกำปั้นออกจากอู่ไปลงท่าได้โดยสะดวก
กับอีกตอนหนึ่งคือ ตอนเจ้าพระยาวิไชยเยนทร์ชั่งปืน พระพิรุณ ซึ่งมีขนาดใหญ่และน้ำหนักมาก ด้วยการให้ลากปืนพระพิรุณไปลงในเรือนางเป็ดอันใหญ่หลายลำมาเทียบขนาน เมื่อเรือน้ำหนักจมลงไปเพียงไร ก็ให้หมายไว้เพียงนั้น แล้วลากปืนขึ้นมา ขนอิฐหักและก้อนศิลาลงไปใส่แทนให้ได้น้ำหนักเท่ากัน แล้วเอามาชั่ง ก็จะได้น้ำหนักปืน
ที่นำมากล่าวนี้ แสดงให้เห็นว่า
๑.หากนำช้างเข้าไปใกล้เรือกำปั่นได้ ก็คงต้องใช้วิธีเดียวกับที่เห็นในภาพ คือใช้ รอกกว้าน
๒.ถ้านำช้างเข้าไปใกล้เรือกำปั่นไม่ได้ ก็คงจะต้องใช้วิธีบรรทุกไปด้วยเรือเป็ดขนาดใหญ่ผูกเป็นแพ นำเข้าไปใกล้เรือกำปั่นที่สุด และใช้รอกกว้านขึ้นเช่นเดียวกัน
สรุป คือ ต้องใช้รอกกว้าน เช่นเดียวกับในภาพ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น