การเข้าสู่ชุมชนเมือง ยุคแรก ในที่ราบแอ่งอ่าวไทย
หลังจากวัฒนธรรมภายนอก
โดยเฉพาะ จากอินเดีย
ได้เข้ามาสู่ชุมชนคนก่อนประวัติศาสตร์
ในที่ราบลุ่มแอ่งอ่าวไทย
หลายพื้นที่อาจเจริญและรับอารยธรรมจากภายนอก
ไม่พร้อมกันหรือเท่ากัน
หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดี พบว่า
ชุมชนในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา
หรือ ที่ราบลุ่มแอ่งอ่าวไทย
จะพัฒนาวิถีชีวิตจากคนในยุคหินใหม่ (ขวานหินขัด)
เข้าสู่วัฒนธรรมชุมชนเมือง ที่มีคูน้ำคันดิน
มีการนับถือศาสนาพุทธ แทนความเชื่อแบบดั่งเดิม
มีการสร้างศาสนสถาน สร้างพระพุทธรูป เทวรูป
และทำบุญให้ทาน เกิดขึ้น
เรื่องราวดังกล่าวเหล่านี้
มีการจดบันทึก และจารึกไว้บนวัสดุต่าง ๆ
จากจารึกที่พบทั้งหมด
ในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม
มักจารึกด้วย อักษรและภาษา ที่มากับศาสนา
ชึ่งเดินทางมาพร้อมกับนักเดินเรือ
เพื่อแสวงหาพื้นที่อันอุดมสมบูรณ์
หรือหาวัตถุดิบทางการค้า
อักษรและภาษาที่พบในชุมชนเมือง แอ่งอ่าวไทย
ยุคแรก ๆ จึงเป็นตัวอักษรและภาษา ที่มาจากประเทศอินเดีย
คือ ตัวอักษรแบบปัลลวะ ภาษาบาลี หรือ สันสกฤต
จากหลักฐานทางโบราณคดีที่พบ
แม้จะมีการตั้งถิ่นฐานเป็นชุมชนเมือง
มีการสร้างศาสนสถาน มีงานศิลปกรรม และจารึก
ที่สามารถถ่ายทอดเรื่องราว ศาสนา
และวิถีชีวิต ของชุมชนได้แล้ว
แต่ ชื่อบ้านนามเมือง และกษัตริย์ ผู้ปกครอง
ก็ยังเป็นชื่อตามแบบชื่อในประเทศอินเดีย ด้วย
แล้วคนในพื้นที่ราบแอ่งอ่าวไทย นี้
เป็น คนเผ่าใด กลุ่มชาติพันธุ์ใด ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น