เมืองโบราณทวาราวดี บึงคอกช้าง อุทัยธานี ตอนที่ ๒
เมืองโบราณ บึงคอกช้าง อุทัยธานี (ตอนที่ ๒)
จากหลักฐานการสำรวจทางโบราณคดี
พบโบราณสถาน ๖ แห่ง
ในบริเวณคูน้ำคันดินชั้นใน ๑ แห่ง
นอกคูน้ำคันดินชั้นนอก ๔ แห่ง และบนเขามะตูม อีก ๑ แห่ง
พบจารึกโบราณ
ตัวอักษรแบบปัลลวะเป็นภาษาสันสกฤต และ ภาษามอญ
จำนวน ๓ หลัก
และโบราณวัตถุ อื่น ๆ เช่น หินบดยา ลูกปัด ใบหอกสำริด ฯลฯ เป็นต้น
จารึกบึงคอกช้าง หลัก ๑ หน้า ๑ อักษรปัลลวะ ภาษาสันสกฤต
ปัจจุบันเก็บรักษาอยู่ที่ วัดทุ่งสงบ อำเภอสว่างอารมณ์ จังหวัดอุทัยธานี นายชะเอม คล้ายแก้ว กรมศิลปากร อ่านและถอดความ ได้ว่า
“วรปฺรชฺญาวาระ” แปลว่า “สมัยที่ปรัชญาเป็นเลิศ”
จารึกบึงคอกช้าง หลัก ๒ หน้า ๑ อักษรปัลลวะ ภาษามอญโบราณ
นายพลาดิศัย สิทธิธัญกิจ
นางสาวคมขำ ศิลปะชัย และนายสมชาย ณ นครพนม
พบใกล้กับฐานสถูปนอกเมืองประมาณ ๔๐๐ เมตร
และได้นำมาเก็บรักษาไว้ ณ ที่ทำการสวนป่าเขาเขียว-ตลุกคู่
อำเภอสว่างอารมณ์ จังหวัดอุทัยธานี
นายจำปา เยื้องเจริญ นายชะเอม คล้ายแก้ว
และนางสาวก่องแก้ว วีระประจักษ์ กรมศิลปากร
อ่านและถอดความ โดยสรุปได้ว่า
“บุญย่อมส่งเสริมนักพรต”
จากรูปแบบของคูน้ำคันดิน โบราณวัตถุ ที่พบ ภาษาและตัวอักษร
สันนิษฐาน ได้ว่า เป็นเมืองโบราณที่อยู่ของชุมชนมอญ
รับอิทธิพลภาษาหนังสือมาจากอินเดีย
สมัยราชวงศ์ปัลลวะ ราว พุทธศตวรรษที่ ๑๒
ลักษณะเช่นนี้ เรียกชื่อยุคสมัยในประเทศไทย ว่า “สมัยทวาราวดี”
ดังนั้น เมืองโบราณบึงคอกช้าง จึงเป็นเมืองของชุมชนสมัยทวาราวดี
และเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางคมนาคมสัญจรบนเส้นทางสายนี้
มาตั้งแต่พุทธศตวรรษ ที่ ๑๒ เป็นต้นมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น