อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์)
ภาค หัวหน้าหน่วยศิลปากร ที่ ๖ พิมาย
ตอนที่ ๒๔ : หอไตรวัดทุ่งศรีเมือง จ.อุบลราชธานี
วันอังคารที่ ๑๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๒๑
ให้วิเชียร กับ ดิเรก เดินทางกลับไปเขาพนมรุ้ง
ส่วนข้าพเจ้าต้องเดินทางติดตาม อศก.ไปดู "หอไตร วัดทุ่งศรีเมือง"
หอไตร หรือ หอพระไตรปิฎก ของวัดทุ่งศรีเมือง
เป็นหอไตรที่สร้างด้วยไม้ ตั้งอยู่กลางสระน้ำ
เพื่อใช้เป็นที่สำหรับเก็บรักษาพระไตรปิฎกและหนังสือใบลาน
ไม่ให้มดปลวกหรือแมลงต่าง ๆ มากัดกินและทำลาย
ดังนั้น สะพานที่จะไปยังหอไตร จึงไม่ต่อเชื่อมกับตัวหอไตรที่อยู่กลางน้ำ
ต้องเว้นระยะห่างไว้ ไม่ให้เป็นทางเดินของสัตว์ ประเภทมดปลวก
เนื่องจากหอไตรแห่งนี้ จัดได้ว่าเป็นหอไตรที่สวยงามและสมบูรณ์มากที่สุดแห่งหนึ่งของภาคอีสาน เป็นงานสถาปัตยกรรม ร่วม ระหว่างไทย พม่า และ ลาว
อศก.จึงมีนโยบาย ที่จะทำการ อนุรักษ์ ซ่อมบูรณะ
ให้ถูกต้องตามหลักวิชาการ
และให้เตรียมประกาศขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถาน ของชาติ ต่อไป
หอไตร วัดทุ่งศรีเมือง ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแห่งชาติ ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ ๙๘ ตอนที่ ๑๐๔ วันที่ ๓๐ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๒๔
และต่อมาใน ปี พ.ศ.๒๕๒๗ ก็ได้รับรางวัล ผลงานอนุรักษ์สถาปัตยกรรมดีเด่นจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
ขอบคุณ ภาพประกอบจาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น