(13.41 น.) อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์)
ภาค รับราชการ
ตอน : ชีวิตยามยาก ของหัวหน้าหน่วยศิลปากร
ชีวิตการเป็นหัวหน้าหน่วยศิลปากร ในสมัยนั้น
ใช่ว่าจะมีเงิน มากมาย
เงินเดือน เพียง ๒ พันกว่าบาท (๒๕๑๙) เท่านั้น
ถ้าใช้ไม่ประหยัด ก็ไปไม่รอด
โดยเฉพาะ คนโสด
ที่ยังไม่มีครอบครัวเป็นหลักเป็นฐาน
กับสังคมชนบท ในสมัยนั้น
วันอาทิตย์ที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๙
อยู่บ้าน วันนี้เงินหมดตัวจริง ๆ
ต้องทุบกระปุกออมสิน อีก
เก็บเงินซ่อนไว้ก่อน เพราะอย่างไร ก็ต้องใช้ให้ครบเดือนจนได้
“นายเดียว” ลูกน้องจากปราสาทบ้านพลวง ที่ตามมาทำงานด้วย
ดูจะไม่ค่อยรู้สึกสักเท่าไหร่ ว่า
ข้าพเจ้า ไม่มีเงิน
จึงใช้ของอย่างฟุ่มเฟือย โดยไม่รู้จักประหยัด
กลางวัน ให้นายเดียว ไปเก็บดอกแค
ไปขอปลาที่ติดตาข่าย มา ๘ ตัว
จาก “สมบูรณ์ จงกล” ลูกน้องคนหนึ่งที่พิมาย
เอามาแกง ทำอาหารเย็นสำหรับมื้อนี้
ข้าพเจ้าลงอาบน้ำในแม่น้ำมูล หน้าบ้านพัก
นาน ๆ ว่ายน้ำที รู้สึกเหนื่อย
“ติ๋ง” เมียสมบูรณ์ เอาข้าวต้มมาให้ อร่อยพอใช้
กลางคืนมีเรื่องวุ่นวายใจเล็กน้อย
เลยออกไปดูหนัง
กับ นายต้อย อารีย์ (ลูกน้องจากพระธาตุพนม),นายเดียว และ นายถาวร
ดูหนังอินเดีย เรื่องรามเกียรติ์ ตอน “กำเนิดหนุมาน”
ไม่เอาไหนเลย...เสียดายสตางค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น