อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ (วัชรินทร์)
ภาค หัวหน้าหน่วยศิลปากร ที่ ๖ พิมาย
ตอนที่ ๙ : ตามรอยราชมรรคา
จากปราสาทหินพิมาย ไป ปราสาทหลุ่งตะเคียน
มีสมาชิกเขียนไปลงในหนังสือ ต่วยตูน เล่มหนึ่ง
จำไม่ได้แล้ว ว่าเล่มไหน
เรื่อง “ปราสาทหลุ่งตะเคียน” ในท้องที่อำเภอห้วยแถลง
นำมาสู่ความสนใจของข้าพเจ้า เป็นอย่างยิ่ง
จึงสอบถามข้าราชการในหน่วยฯ (วิเชียร อริยะเดช )
ได้ความ ว่า อยู่ที่ไหน จนนำมาสู่การ นัดหมายกับ
อดีตผู้ใหญ่บ้านโนนไม้แดง หมู่ที่ ๕
ที่จะพาข้าพเจ้าและเจ้าหน้าที่ในหน่วยศิลปากร ที่ ๖ พิมาย
ไป สำรวจ “ปราสาทหลุ่งตะเคียน”
วันพฤหัสบดี ที่ ๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๒๑
ข้าพเจ้า ซื้อลูกปืนพก ติดตัวเพิ่ม อีก ๕ นัด
ไปพร้อมกับ ผู้ช่วยฯ และคณะอีกหลายคน
รวมทั้ง พลฯสุภักดิ์ ตำรวจเวรประจำ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย
ออกเดินทางไปพบ อดีตผู้ใหญ่บ้าน”โนนไม้แดง” (ผู้ใหญ่น้อย)
โดยเดินทางออกจากประตูเมืองพิมายทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้
ไปบ้านพุทรา แล้วต่อไปบ้านโนนไม้แดง
เข้าไปดูโบราณวัตถุ ที่บ้านผู้ใหญ่น้อย ที่เก็บรักษาไว้
แล้ว ผู้ใหญ่น้อย นำทางไป ปราสาทหลุ่งตะเคียน อำเภอห้วยแถลง ต่อ
ผู้ใหญ่น้อย บ้านให้คนถากถางไว้ได้ดีทีเดียว
โดยเปิดช่องทางด้านหน้าปราสาทหลังกลาง เข้าไป
ลวดลายประดับทับหลัง หน้าบัน แตกกระจายอยู่ในบริเวณนั้น
พอค้นหาและนำมาต่อกันได้
ถึงแม้ ผู้ใหญ่น้อยจะเป็นคนรื้อหาของในโบราณสถาน
โดยไม่ได้ขออนุญาต
แต่ก็ยังถือว่า มีความดีอยู่บ้าง
ผู้ใหญ่ น้อย นำไปดูชิ้นส่วนเสารับหน้าบัน
ซึ่งนำไปเก็บวางไว้ที่โคนเสาธงโรงเรียนบ้านหลุ่งตะเคียน
แล้วกลับมากินข้าวที่บ้านผู้ใหญ่
ออกจากบ้านหลุ่งตะเคียนเดินทางต่อไป “บ้านโคกละโว้”
ไม่พบพี่ชายวิเชียร อริยเดช
จึงไปติดต่อกำนัน ขอดูโบราณวัตถุ
กำนันพูดโยกโย้ เกี่ยงที่จะไม่ให้ดู กวนโมโห ด้วย
จึงเดินทางกลับหน่วยฯ พิมาย
ปราสาทหลุ่งตะเคียน เป็นปราสาทหินทราย
ศิลปะขอมในประเทศไทย อายุประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๖
ตั้งอยู่ใกล้กับลำปลายมาศ ต่อเชื่อไปสู่ เมืองลำปลายมาศ
ผ่าน เมืองนางรอง เมืองต่ำ บ้านกรวด
ออกช่องเขาโอบก ไปสู่เมืองเสียมราฐ ได้
ดังนั้น เส้นทางสายนี้จึงเป็นเส้นทางหลักสายหนึ่งของการคมนาคม
ตั้งแต่สมัยขอมเรืองอำนาจ มาจนก่อน พ.ศ.๒๕๐๐
ภาพประกอบ เพิ่งไปอีกครั้ง เมื่อ เดือนกันยายน ๒๕๖๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น