Best Thai History

Amps

วันอังคารที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2563

อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์ ตอน สองวันสุดท้ายของการจากลา พระธาตุพนม

อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) (ต่อ)
ชีวิตนักโบราณคดี
ตอน : สองวันสุดท้ายของการจากลา พระธาตุพนม

วันอาทิตย์ที่ ๒๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๑๙

ออกไปรอท่านพ่อ ( ท่านเจ้าคุณ พระเทพรัตนโมลี (แก้ว) 

จนเกือบ ๐๙ น. ได้พบและลาท่าน 

เพราะวันนี้ตอนบ่ายท่านจะไปจังหวัดสกลนคร 

และ เลยต่อไปจังหวัดขอนแก่นในวันรุ่งขึ้น 

จะไม่ได้พบกันอีก  

ท่านรดน้ำมนต์ 

และให้พระผงพระธาตุ พ่อต้น ใยไพโรจน์ 

ของ กิ๋ว วัลลภา ใยไพโรจน์ (ขวัญยืน) ๑ องค์ 

จากนั้น เราสองคนก็กลับบ้าน 

ให้ชุนเอารถออกไปส่ง พ่อต้นของกิ๋วที่บ้านต้อง   

รถไปจังหวัดอุดรธานี ออกเวลา ๑๐.๐๐ น. ค่ารถ ๒๗ บาท 

กลับถึงบ้าน พี่เหลือง พิเศษ เจียจันทร์พงษ์ 

ออกไปทำผังที่จะสร้างโรงเก็บอิฐมีลวดลาย 

ตั้งแต่ก่อนเที่ยงจนบ่ายยังไม่กลับมา 

ขอยืมรถจักรยาน อ้วน บุญส่ง 

ออกไปขี่เรียบริมโขงไปเรื่อย ๆ จนถึงแพ น.ป.ข. 

บ่ายโมงเศษ “คำเหล็ก” กับ “บุญเท” ทหารลาวกู้ชาติ 

ที่ทำงานด้วยในพระธาตุพนม

มาคุยบอกอำลากัน ที่บ้านจนถึงเย็น  

๒ ทหารลาวกู้ชาติ กลับแล้ว 

มหาสุบิน เข้ามานั่งคุยอำลากันต่อ

ตอนเย็น รองฯสกล (ฝ่านประสานทหารลาว) 

เข้ามาคุยด้วย บอกว่า ทหารลาวจะพากันมาเยี่ยม อีกหลายคน 

รออยู่จนประมาณ ๑๙ น. 

เวียงแก้ว,คำสิงห์ และใครไม่รู้อีกคน ทหารลาวกู้ชาติ มาเยี่ยม 

เพราะรู้ข่าวว่า ข้าพเจ้าจะกลับกรุงเทพฯ 

และจะไม่กลับมาอีก เพราะเสร็จภารกิจที่พระธาตุพนม แล้ว

ชวนทหารลาวที่ไปเยี่ยม เข้าไปในวัด 

ได้เจอ สาว (คำ)หอม 

เสียดายที่ไม่ได้คุยอะไรกันมาก เพราะไม่มีเวลา 

เพียงแต่บอกว่า “พรุ่งนี้จะกลับแล้ว”  

ชวนทหารลาวไปนั่งคุยที่กุฎิ จนเกือบ ๒๐.๓๐ น. 

ทหารลาวกู้ชาติ จึงลากลับไป  

วันนี้ไม่มีสมาธิจะนั่งวิปัสสนา เข้านอนเลย

วันจันทร์ที่ ๑ มีนาคม พ.ศ.๒๕๑๙

เช้ากลับบ้าน 

รอเบิกเบี้ยเลี้ยงจากพี่พิเศษ เจียจันทร์พงษ์  

เบิกได้เพียง ๑,๒๗๖ บาท 

หักค่าใช้จ่ายที่เป็นหนี้ ค่าน้ำมัน,เงินยืมมหาสม,ค่าเครื่องดื่ม,ค่าซักผ้า

แล้ว เหลือ ประมาณ ๔๐๐ บาทเศษ  

เอาเงินไปใช้หนี้ ท่านมหาสม สุมโณ ที่วัด 

เอาสำเนาจารึกที่อ่านไปให้ท่านมหาสม ๆ ให้หนังสือมา ๑ เล่ม 

และตามมาส่งถึงรถ 

แม่นาย ฐิติพงษ์ เอาของมาให้ก่อนจากลา

กลับจากวัด แวะลาพรรคพวกตามทางไปเรื่อย 

จนรถมารับกลับไปจัดของที่บ้าน อาบน้ำ แต่งตัว 

จากนั้น ออกเดินทางไปขึ้นรถที่นครพนม 

ชุนขับรถมาส่ง โดยมีคนตามไปส่งด้วยเต็มรถ 

ถึงนครพนม แวะกินข้าวที่ร้านประยงค์  

ขึ้นรถหลับมาตลอดทาง จนถึงสระบุรี

บทสุดท้ายของการทำงาน "เก็บสมบัติพระธาตุพนม" แต่เพียงนี้

ขอบคุณภาพประกอบ จาก มูลนิธิ เล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์ ใน google





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น