ตอน วัดลัฏฐิกวัน วัดมโนภิรมย์ จังหวัดนครพนม ปัจจุบันนี้เป็นจังหวัดมุกดาหารแล้ว

อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) (ต่อ)
ชีวิตนักโบราณคดี
ตอน : วัดลัฏฐิกวัน - วัดมโนภิรมย์ 

วันศุกร์ที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๑๙

๐๙.๓๐ น. ออกเดินทางไปสำรวจวัดลัฏฐิกวัน 

และ วัดมโนภิรมย์ (วัดใหญ่,วัดใต้) บ้านชะโนด 

(คำว่า “ชะโนด” เป็นชื่อพืชยืนต้นตระกูลปาล์มชนิดหนึ่ง ต้นคล้ายมะพร้าว ใบคล้ายตาล แต่แฉกริ้วใบบอบบางกว่า มีผลกินได้ ชาวไทยอีสานเรียกว่า “ค้อเขียว”) 

ตำบลหว้านใหญ่ อำเภอมุกดาหาร จังหวัดนครพนม ปัจจุบันนี้เป็นจังหวัดมุกดาหารแล้ว

ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขงห่างจากอยู่ห่างจากพระธาตุพนม อ.ธาตุพนม ตามริมฝั่งโขงลงมาทางทิศใต้ราว ๓๓ กม  

อยู่ห่างจากตัวเมืองมุกดาหาร ๑๘ กม. 

ตามประวัติ วัดลัฏฐิกวัน 

สร้างขึ้นเมื่อวันพฤหัสบดี ขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๘ ปีเถาะ 

ตรงกับวันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๕๘ 

( ตรงกับปีที่ ๒ ในสมัยรัชกาลที่ ๖ ) 

โดย  พระนันทวิโร (บุ) เป็นผู้สร้างขึ้น 

ณ บริเวณป่าโนนรัง ถึงห่างจากวัดเดิม (วัดมโนภิรมย์) 

ไปทางเหนือ ประมาณเกือบ ๕๐๐ เมตร 

ขากลับ ๆ ทางถนนคลองชลประทาน 

ผ่านบ้านน้ำถ้ำ ดูพืชพลการเกษตรอุดมสมบูรณ์ดี 

กลับถึงวัดพระธาตุพนม บ่ายโมงเศษ

ขอบคุณ ภาพประกอบจาก google

“ชะโนด” เป็นชื่อพืชยืนต้นตระกูลปาล์มชนิดหนึ่ง ต้นคล้ายมะพร้าว ใบคล้ายตาล แต่แฉกริ้วใบบอบบางกว่า มีผลกินได้ ชาวไทยอีสานเรียกว่า “ค้อเขียว”