อัตชีวประวัติ ปฏิพัฒน์(วัชรินทร์) (ต่อ)
ชีวิตแรกรับราชการ : ตำแหน่ง ภัณฑารักษ์ จัตวา พช.พระนคร
ตอน : เศียรพระพุทธรูปหินทราย ที่ วัดไชยวัฒนาราม
วันศุกร์ที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๑๗
ข้าพเจ้ากับพี่สันติ เล็กสุขุม
ขึ้นไปขอเงินท่านอาจารย์ มจ. สุภัทรดิศ ดิศกุล
ไปสำรวจที่อยุธยา เมื่อวาน
ท่านประทานเงินมาให้ จำนวน ๑๐๐ บาท
เราสองคน นั่งรถไฟมาลงอยุธยา แล้วนั่งรถตุ๊ก ๆ ไปวัดพนัญเชิง
ดู พระพุทธรูปทั้งในวิหารและในอุโบสถ เสร็จแล้ว
จากนั้น นั่งรถต่อไปวัดไชยวัฒนาราม
เพราะเกรงว่า จะหาเรือข้ามลำบาก
เลยลองเดินข้ามสะพานใหม่ไป
แต่ถนนหนทางยังสร้างไม่เสร็จเป็นที่เรียบร้อย
จึงมีฝุ่นมาก
ทำให้ไม่ชวนให้เพลิดเพลินกับการเดินเสียทีเดียว
วัดไชยวัฒนาราม มาครั้งนี้ดูโล่งเตียนดีเหลือเกิน
คล้าย ๆ จะมีใครมาถากถางทำความสะอาด
หรือจะเป็นเพราะหน้าแล้ง
พวกหญ้าโทรมลงจึงดูโล่งไปก็ได้
พี่สันติ ดูจะทึ่งกับวัดนี้มากพอควรเลยทีเดียว
จุดแรกที่แวะไปดู คือ
พระพุทธรูปที่เป็นประธานของโบสถ์ทางตอนหน้าวัด
ข้าพเจ้าปีนขึ้นไปถ่ายรูป
พระพักตร์ของพระพุทธรูป
เป็นหินทรายสีเทาทั้ง ๒ องค์
ซึ่งเคยมีความคิดอยู่ว่า
การทำพระพุทธรูปหินทรายนี้
คงจะเป็นการทำที่สืบเนื่องกันมาโดยตลอด
ตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนต้น ลงมา
จนน่าจะทำเป็นแบบอุตสาหกรรมของอยุธยาเลยทีเดียว
จากบันทึก ปี ๒๕๑๗ นี้ แสดงให้เห็นว่า
เศียรพระพุทธรูป หินทรายเดิม ๒ เศียร นี้
หายไป ระหว่าง ปี พ.ศ. ๒๕๑๗ - พ.ศ.๒๕๒๖
เพราะหลังจากข้าพเจ้าไปรับราชการ
ขุดแต่งที่หมู่บ้านโปรตุเกส ใน ปี พ.ศ.๒๕๒๗ นั้น
ไม่มีเศียรหิน ๒ เศียรนี้แล้ว
ขอบคุณภาพจาก Google
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น